vrijdag 10 december 2010

Criticism is not a crime: HR day 2010 statement


Human Rights Day 10 December 2010: Statement by the UN High Commissioner for Human Rights, Navi Pillay

Since the United Nations was established over 60 years ago, there have been dramatic advances in crafting and implementing a system of universal human rights – rights which are, under international law, applicable to each and every one of us: old and young, male and female, rich and poor, whoever we are and wherever we are from.
We know the names of some of those who changed human rights history: those who were in the vanguard of the struggle to abolish slavery, such as William Wilberforce; those who engineered major advances in women’s rights, such as Gloria Steinem, Huda Shaarawi and Simone de Beauvoir. We also know about those who tackled the injustice of colonialism such as Mahatma Gandhi, and those – like Martin Luther King, Nelson Mandela and Rigoberta Menchu – who campaigned to end institutionalized racism and discrimination against minorities and indigenous peoples.
But these in

spirational figures could not have done what they did without the help of many others whose names we don’t know. Efforts to end slavery spanned 1,000 years, and still continue with adults and children being trafficked for sex and indentured labour. After a mammoth struggle that lasted more than 150 years, women have won the right to vote almost everywhere, but still lack many other fundamental rights.
We owe the progress we have made to the enormous efforts of hundreds of thousands of largely unsung heroes, known collectively as human rights defenders.
Human rights defenders come from all walks of life, ranging from princesses and politicians, to professionals such as journalists, teachers and doctors, to people with little or no formal education. There are no special qualifications. All it takes is commitment, and courage.
We can all be human rights defenders, and – given how much we owe to others for the rights many of us now take for granted – we all should be human rights defenders. At the very least, we should do our utmost to support those who do defend human rights. Every year, thousands of human rights defenders are harassed, abused, unjustly jailed and murdered. That is why Human Rights Day 2010 is dedicated to Human Rights Defenders and their courageous battle to stop discrimination of all sorts. We need to stand up for their rights as much as they stand up for ours.
Some of those who are unjustly detained become the subject of international efforts to win their freedom. This spotlight can provide them with a significant measure of physical protection, even if it does not always win them a speedy release. But most of those detained by repressive authorities languish largely unnoticed in jails, under house arrest, in ‘re-education centres.’ Often their families are targeted as well.
Some of those killed – like Russian journalist Anna Politkovskaya, murdered outside her apartment in 2006, and Floribert Chebeya Bahizire, the Congolese human rights defender found dead in his car earlier this year – are remembered and revered. But many of those less well-known defenders who are murdered for their belief in human rights remain unknown to the wider world.
The work of human rights defenders is as vital today as it has ever been, because hundreds of millions of individuals still suffer directly or indirectly from some form of discrimination every day.
There are an estimated 370 million indigenous people in the world, a great many of whom face discrimination. Even in the developed world, the life expectancy of some groups of indigenous children born today is up to 20 years less than that of non-indigenous children.
Minorities suffer similar disparities. In Latin America, for example, the some 150 million people of African descent tend to be trapped in poverty to a much greater degree than other sectors of the population. Similarly, of the estimated 650 million people with disabilities, more than two thirds (426 million) are living below the poverty line in developing countries.
Women – half the world’s population – still face rampant discrimination in some societies, and more subtle versions in others. One of the most alarming of many depressing statistics on this issue, is that 70 percent of the 70-100 million children who are not attending school are girls.
Around 100 million people are forced into poverty each year because they have to pay for health care. In many countries, children from poor backgrounds are 10 times less likely to be vaccinated than those whose parents are better off, and poor women are up to 20 times less likely than the richest 20 percent of women to give birth in the presence of a skilled health worker capable of saving their lives.
The more than 200 million migrants worldwide, and especially the irregular and undocumented migrants among them , face racism, xenophobia and other chronic forms of discrimination, in both developed and developing countries.

eleonor Roosevelt

These are some of the daunting challenges facing today’s and tomorrow’s human rights defenders. I wish to salute their selfless determination. They work tirelessly in on all the issues singled out above, and many more besides – for example sexual orientation and the rights of stateless people, older people and those living with HIV.
One important set of statistics is missing: we have no idea how many human rights defenders there are, or how many of them are intimidated, harassed, beaten up, jailed or killed each year. We have also failed to develop ways to measure their successes, which are often credited not to them but to the politicians or governments that finally listen to them or give in to their pressure. We need to do a much better job of defending our defenders.
The 21st century is witnessing the emergence of new economic and political forces, which, like others before them, will face the responsibility of promoting development at home and abroad while at the same time being held accountable for their actions. Human rights defenders will play a crucial role in this process, by pointing out flaws and benefits in current and future policies and actions. Yet, despite the benefits they bring to society, in some parts of the world they are facing increased harassment, persecution and restrictions on their activities, especially freedom of speech.
On this Human Rights Day, I call on Governments to acknowledge that criticism is not a crime, and to release all those people who have been detained for peacefully exercising their fundamental freedoms to defend democratic principles and human rights.
END

donderdag 9 december 2010

10 december: International Human Rights Day


Universele Verklaring van de Rechten van de Mens: eenvoudige versie

Op deze Internationale dag van de Mensenrechten leek het ons niet meer dan passend om even stil te staan waar het eigenlijk over gaat. In simpele taal.
Artikel 1
Alle mensen worden vrij geboren en moeten op dezelfde manier worden behandeld.
Artikel 2
Ieder heeft recht op alle rechten, ongeacht of je jong of oud, man of vrouw bent, welke huidskleur je hebt, welke godsdienst je belijdt of welke taal je spreekt.
Artikel 3
Je hebt recht op leven in vrijheid en in veiligheid.
Artikel 4Slavernij is verboden.
Artikel 5
Je mag niemand martelen.
Artikel 6
Je hebt recht op dezelfde bescherming als iedereen.
Artikel 7
De wet moet voor iedereen hetzelfde zijn; iedereen moet volgens de wet op dezelfde manier behandeld worden.
Artikel 8
Je hebt recht om hulp van een rechter te vragen, als je vindt dat je volgens de wetten van je land niet goed wordt behandeld.
Artikel 9
Niemand heeft het recht je zonder goede reden gevangen te zetten of het land uit te sturen.
Artikel 10
Als je terecht moet staan, moet dat in het openbaar gebeuren. De mensen die je berechten, mogen zich niet door anderen laten beïnvloeden.
Artikel 11
Je bent onschuldig tot je schuld bewezen is; je hebt het recht je te verdedigen tegen beschuldigingen.
Artikel 12
Je hebt het recht op privacy: op bescherming als iemand je lastig valt, je brieven opent of kwaad van je spreekt.
Artikel 13Je hebt het recht om te gaan en te staan waar je wilt, in eigen land en in het buitenland.
Artikel 14Als je slachtoffer wordt van mensenrechtenschendingen, heb je het recht om naar een ander land te gaan en dat land te vragen om jou te beschermen.
Artikel 15
Je hebt het recht een eigen nationaliteit te hebben.
Artikel 16Je hebt het recht te trouwen en een gezin te stichten.
Artikel 17Je hebt het recht op eigendom en niemand mag je bezittingen zonder goede redenen afnemen.
Artikel 18
Je hebt het recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst.
Artikel 19
Je hebt het recht op vrijheid van mening en meningsuiting.
Artikel 20
Je hebt het recht om te vergaderen als je dat wilt.
Artikel 21
Je hebt het recht om deel te nemen aan de politiek van je land.
Artikel 22
Je hebt het recht op maatschappelijke zekerheid en om jezelf te ontwikkelen.
Artikel 23
Je hebt het recht op werk in het beroep dat je zelf kiest. Je hebt ook recht op een rechtvaardig loon voor je werk. Mannen en vrouwen moeten voor hetzelfde werk evenveel betaald worden.
Artikel 24
Je hebt het recht op vrije tijd en vakantie.
Artikel 25
Je hebt het recht op alles wat nodig is om ervoor te zorgen dat je niet ziek wordt, geen honger hebt en een dak boven je hoofd hebt. Moeder en kind hebben recht op bijzondere zorg en bijstand.
Artikel 26
Je hebt het recht op onderwijs dat gericht is op de volle ontwikkeling van de menselijke persoonlijkheid en op de versterking van de eerbied voor de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.
Artikel 27
Je hebt het recht om te genieten van wat kunst en wetenschappen voortbrengen.
Artikel 28
De overheid moet ervoor zorgen dat er een "orde" is die al deze rechten beschermt.
Artikel 29
Je hebt ook plichten tegenover de mensen om je heen, zodat ook hun mensenrechten kunnen worden beschermd. De wetten in je land mogen niet ingaan tegen deze mensenrechten.
Artikel 30
Geen enkel land en geen enkel mens mag proberen om de rechten te vernietigen die in deze Verklaring staan.

Het is Wereld Anti corruptiedag!

en dat moeten we niet vieren (want je hoopt natuurlijk dat zo een dag niet nodig is), maar wel gedenken.
Klik op de link hierbeneden dan kunt u de nieuwsbrief lezen gemaakt ter gelegenheid van een corruptiepreventietraining voor mediawerkers, in het eerste kwartaal van dit jaar.
Leer corruptie vooral herkennen!

Corruptie Verslaan

zondag 5 december 2010

Checks and Balances en Projekta’s eigen balans

Verslag van de afsluiting van de 3e Democratiemaand

 
Mr. Hans Lim A Po (foto: Ranu Abhelakh)

 
Op 30 november werd de Democratiemaand 2010 voor een zeer divers publiek door Projekta afgesloten. Projekta legde in het tweede deel van de avond rekenschap af over de activiteiten en het verloop van de derde democratiemaand. Het eerste deel was gereserveerd voor de lezing Checks and Balances , in het spanningsveld tussen Rechtstaat en Democratie, verzorgd door Mr. Hans Lim A Po van het F.H.R  Lim A Po Institute.


Spanningsveld

Projekta's Rayah Bhattacharji ontvangt gasten (foto: Ranu Abhelakh)

In een helder betoog ging Mr Lim A Po allereerst in op de oorsprong, het concept en de beginselen van een democratische rechtstaat. Hij gaf aan dat hoewel democratie en rechtsstaat als ideeën, afkomstig zijn uit verschillende rechtsfilosofische tradities, zij vrijheid en gelijkheid als onderliggende fundamentele waarden gemeen hebben. Maar Democratie en Rechtstaat hebben verschillende maatschappelijke functies: Democratie bepaalt het proces waarop publieke macht en het gebruik daarvan tot stand komt, terwijl de rechtsstaat de begrenzing van het gebruik van die macht beoogt.


Er zijn vijf beginselen die deze tweeledige staatkundigheid waarborgen zijn:  (i)  evenwicht in de verhouding van  het (negatieve) vrijheidsbeginsel en het gelijkheidsbeginsel, (ii) machtenscheiding in plaats van een ongenuanceerd primaat van de gekozen volksvertegenwoordiging, (iii)  legaliteit als uitdrukking van zowel de volkssoevereiniteit als gebondenheid van het bestuur aan in wetten omschreven algemene regels, (iv) behalve   een afgeleide ook een eigen verantwoordelijkheid van de volksvertegenwoordiging en (v)  besluitvorming bij meerderheid in samenhang met de erkenning van rechten van de minderheid.

Het bedrijfsleven was in volle sterkte aanwezig. Shyam Binda
aan het woord. (foto Ranu Abhelakh)

In dit bestel zijn burgers verzekerd ervan verzekerd dat de macht van de staat wordt gelegitimeerd door het volk, maar dat deze tegelijkertijd ook aan beperkingen onderhevig is om de vrijheid van de individuele burger te waarborgen.


Om de drie machten van de overheid in evenwicht te houden worden Checks and Balances ingebouwd. Hierbij maakt Lim A Po het onderscheid tussen “verticale rekenschap”, de mogelijkheid voor burgers om hun maatschappelijke verwachtingen aan overheidsfunctionarissen kenbaar te maken, en om ongewenst handelen van overheidsfunctionarissen af te wijzen en af te straffen en “horizontale rekenschap” waarbij goed toegeruste overheidsorganen elkaar controleren. Daarnaast wordt  tegenwoordig ook het internationale rekenschap of rule of law zoals die geldt in de internationale rechtsorde, steeds meer van belang. In Suriname wordt de horizontale rekenschap gereguleerd door de Rekenkamer, de Rechterlijke Macht, en de Overheidsadministratie. Echter wordt niet naar de verslagen van de Rekenkamer geluisterd, en functioneert de Overheidsadministratie niet zoals het zou moeten.

Riek Arron hoopt dat de enquetewet gauw wordt behandeld.
(foto Ranu Abhelakh)
Zelfregulering blijft de belangrijkste Checks and Balances. Aan de basis van zelfregulering liggen waarden, principes, en respect, allemaal zaken die moeilijk via regels af te dwingen zijn. Volgens Lim A Po zal in Suriname  de noodzaak voor zelfregulering steeds meer toenemen, o.a omdat steeds meer minderheidsgroepen opstaan als rechthebbers, en er meer blokvorming (belangengroepen werken samen) in de samenleving plaatsvindt.




De lezing maakte veel reacties bij het publiek los dat bestond uit o.a de voorzitter en de ondervoorzitter van de Nationale Assemblee, Financien Minister Wonnie Boedhoe, assembleeleden, leden van politieke partijen, vertegenwoordigers uit de private sector, beleidsmedewerkers en studenten van de Anton de Kom universiteit. Naar aanleiding van de vraag van DNA voorzitter Jennifer Simons erkende en ondersteunde Mr. Lim A Po het belang van een middenklasse voor Democratie en Rechtstaat als steunpilaar van de democratie. Hij gaf echter ook aan dat ook in landen met een zwakke middenklasse er een behoefte is aan een sterke Civil Society die misstanden aan de kaak stelt. De roep om een sterkere civil society kwam meerdere malen ter sprake.



DNA toppers in discussie (foto Ranu Abhelakh)

Bovendien functioneren de huidige C&B instituten gebrekkig, en zal het probleem van structureel gebrek aan institutionele capaciteit moeten worden opgelost. Over de instelling van een Ombudsinstituut zei Lim A Po het niet zinvol te vinden om een nieuw instituut op te zetten, als die met hetzelfde probleem wordt opgezadeld, en toch niet kan functioneren. Hij was ook van mening dat het tijd is voor een grote maatschappelijke discussie ove de doelmatigheid van ons politiek systeem. De enquetewet  is volgens Ulrich Aron van de Rekenkamer ook een belangrijk Checks and Balance mechanisme. De DNA voorzitter meldde dat er een initiatief Enquêtewet voor behandeling bij het parlement ligt.


Vanuit het publiek werden ook de behoefte naar meer contact van de volksvertegenwoordigers met de achterban, de handhaving van parlementariërs als ambtenaren en het steeds opduikende “quorumspook” besproken. Het niet verschijnen op vergaderingen kan als signaal van misnoegen worden gezien, maar is niet de juiste manier om met elkaar om te gaan. Bovendien getuigt het niet van respect naar elkaar toe en voor het parlement.

Rachida Norden presenteert onderzoeksresultaten (foto Ranu Abhelakh)



Onderzoek Studenten en Rekenschap

De lezing werd vervolgd door een verslag van Rachida Norden die onderzoek deed naar de persoonlijke beleving van accountability onder universiteitsstudenten. Dit klein en verkennend onderzoek is vooral bedoeld om Projekta meer inzicht te geven in hoe zij programma’s zou kunnen ontwikkelen om een groter bewustzijn over accountability te helpen creeeren. De algemene conclusie is dat studenten niet graag rekenschap afleggen, maar dat wel van anderen verwachten. Ze vragen ook pas rekenschap als hun eigen persoonlijk belang in het geding komt. Dit geldt echter voor alle lagen van de samenleving, vond Jennifer Simons; de geschiedenis geeft aan dat we in Suriname geen traditie en ervaring hebben (opgedaan) met het afleggen van rekenschap. Zij vindt het belangrijk dat er binnen de komende 10 – 15 jaar wetten en regels komen om de accountability af te dwingen. Hans Lim A Po wees erop dat werkelijke rekenschap een wederkerigheid is, wat door Projekta directeur Sharda Ganga werd bevestigd.


Verslag Democratiemaand

BKO's Lillian Ferrier vertelt over het democratie-rollenspel
(foto Ranu Abhelakh)

Projekta voegde vervolgens de daad bij het woord door rekenschap af te leggen over de activiteiten in de democratiemaand. Een overzicht van het verloop van de democratiemaand over de periode 2008 tot en met 2010 gaf  de aanwezigen inzicht in de groei,  in aantal en diversiteit, van dit jaarlijks evenement (in een volgend bericht meer hierover). Projekta keek ook kritisch naar wat zij anders moet doen: een betere spreiding van de activiteiten, de bereikbaarheid van de lokatie, uitbreiding van het team, en verbetering van de externe communicatie.


De avond werd afgesloten met de presentatie en officiële aanbieding van de 2e editie van de State of Our Democracy nieuwsbrief aan de voorzitter en ondervoorzitter van de Assemblee en de Minister van Financieen, Drs. Wonnie Boedhoe.  De State of Our Democracy Nieuwsbrief is vooral bedoeld voor digitale verspreiding en is ook via email naar partners en alle andere belangstellende verzonden. Daarnaast kan de nieuwsbrief worden gedownload via de blog van Projekta.

Met de uitvoering van de derde democratiemaand, hoopt Projekta ook in 2010 een bijdrage te hebben geleverd, en in de toekomst te blijven leveren, aan een grotere bewustwording en uiteindelijk een sterkere democratie in Suriname.

(alle foto's van Ranu Abhelakh)

woensdag 1 december 2010

Quizzes, onderzoeksrapporten en andere publicaties

Hier kunt u enkele van onze andere quizzes, onderzoeksrapporten en publicaties downloaden:

De 'Boter op je Kop' Quiz (2008)

- De 'Kies je Leider' Quiz (2009)

Het onderzoeksrapport "De Anticorruptiewet: stand van zaken en next steps" (2009)

Het onderzoeksrapport "Naar een Nationaal Ombudsinstituut voor Suriname" (2009)

De State of our Democracy 2009 nieuwsbrief (2009)

De artikelenserie "Pijlers van de Democratie" (2009)

De publicatie "Corruptie Verslaan"

- En nog de volledige tekst van Suriname is nog geen Rechtstaat, door mr. Gerold Sewcharan waarvan een samenvatting is gepubliceerd in de State of our Democracy 2010 nieuwsbrief.

Veel leesplezier, wij horen graag uw reacties!

Hier dan: State of our Democracy 2010!



Min. van Financien Wonnie Boedhoe help even met de mike
terwijl Projekta directeur Sharda Ganga de DNA voorzitter en
ondervoorzitter de eerste exemplaren overhandigd.
(Foto: Ranu Abhelakh)
 
Gisteren, dinsdag 30 november vond in een afgeladen Leaders Group Conference Room, de afsluting plaats van de Democratiemaand 2010.


Onderdeel daarvan was de presentatie van de State of our Democracy nieuwsbrief 2010. Die werd formeel (of zo formeel als het bij Projekta kan- niet erg dus) overhandigd aan de DNA voorzitter, de DNA Ondervoorzitter en de Minister van Financieen. Later een uitgebreider verslag, ook van de "voer-voor-nadenken" inleiding van Hans Lim A Po over "Checks and Balances in het spanningsveld tussen democratie en rechtstaat".


Maar hier is dan de nieuwsbrief 2010. Mail ons voor een exemplaar, of download het hier:

stuurt u de nieuwsbrief vooral door! en we kijken uit naar uw reacties.
de eerste pagina (in totaal telt de nieuwsbrief 12 pag) hieronder.



dinsdag 30 november 2010

Teasers State of our Democracy nieuwsbrief 2010

Morgen hier te downloaden! of aanvragen op projekta@sr.net
Nog beter: Kom vanavond naar de afsluiting van de Democratiemaand! DNA Voorzitter Jenny Simons opende de Democratiemaand, en is er ook weer bij vanavond, evenals de Ondervoorzitter Ruth Wijdenbosch, die een mooie bijdrage schreef voor de nieuwsbrief over de afname van het aantal vrouwelijke parlementariers. Ons voorbeeld democratisch duo, dus!. (voorbeeld vanwege hun vermogen om ondanks hun tegengestelde politieke huizen, toch samen te werken in slands belang. een voorbeeld!)

voor het programma; zie vorige berichten!






vrijdag 26 november 2010

de State of our Democracy Nieuwsbrief 2010 komt eraan

Geen tijd voor een heus bericht....maar we wilden u toch alvast nieuwsgierig maken. Op dinsdagavond presenteren wij de 2e editie van onze State of Democracy nieuwsbrief, waarin we "de temperatuur" van onze democratie meten. We geven geen cijfers, maar kijken naar verschillende aspecten van ons democratisch bestel. Gaat het goed? Gaat het beter dan vorig jaar? Kom op dinsdag 30 november naar de Leaders Group Conference Room, en je hebt een papieren versie in handen. Kom NA dinsdag op de blog, en je kunt het downloaden. Maar misschien heb je het tegen die tijd al in je mailbox ontvangen! Je mag het natuurlijk ook bij ons aanvragen per mail: projekta@sr.net

maandag 22 november 2010

Het gaat redelijk goed met Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen in Suriname

 Verslag van de vijfde discussie-avond: Rekenschap en de Private Sector

 Het gaat wel redelijk goed, maar toch valt er nog veel te zeggen over de mate waarin de private sector van ons land rekenschap aflegt.  Dit bleek tijdens de discussie Rekenschap en de Private sector, de vijfde discussie in de cyclus “Democratie en Accountability”. De avond werd ingeleid door presentaties van Satcha Jabbar van het Institute for Public Finance (IPF) en Rahid Doekhie, voorzitter van de Associatie van Surinaamse Fabrikanten (ASFA). De presentaties werden gevolgd door een levendige discussie tussen de inleiders en het publiek, en tussen de aanwezigen onderling.


De toon werd gezet door Satcha Jabbar die zei geen verhaal te wilde vertellen. Zij wilde het liefst met het publiek over de door haar gepresenteerde onderwerpen discussiëren, zoals de voorbeelden van en uitleg over de verschillende vormen van accountability binnen de private sector. Een stukje geschiedenis  bracht een belangrijk aandachtspunt rond accountability naar voren: Machtsverhoudingen. Want zei Jabbar: “Reeds in de oudheid maakten politieke filosofen zich druk over hoe zij de macht van machthebbers (koningen, priesters, landheren e.d) konden indammen,controleren, van misbruik vrijwaren EN afstraffen”. Het vragen om openheid veronderstelt dat de vragensteller ook zekere machtspositie bezit, vindt Jabbar: zonder een machtspositie of zonder pressiemiddelen kun je wel vragen stellen, maar niets dwingt dan de andere partij om vragen te beantwoorden. Machtsverhoudingen komen we overal tegen, bijvoorbeeld in de relaties tussen de overheid en multinationals, consumenten en bedrijvengroepen, patiënten en medische dienstverleners.

Jabbar maakte een onderscheid tussen de verschillende niveaus w
aarop de private sector rekenschap aflegt, te beginnen met Corporate accountability. Deze richt zich op verantwoordelijkheden binnen de interne processen zoals de relaties met stakeholders, aandeelhouders en personeel. Corporate governance gaat een stapje verder en betrekt ook de overheid in het proces. Bij Corporate Social Responsibility (CSR) (of Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen-MVO) kan het bedrijf worden vergeleken met een burger die goed burgerschap uitoefent. Bedrijven worden aangespoord om rekenschap af te leggen, en maatschappelijk verantwoord te ondernemen onder andere omdat de consumenten beter geinformeerd, en eisen stellen: zij willen kwaliteit, “schone’ producten, informatie over herkomst en samenstelling van het product, liefst producten die het milieu zo min mogelijk belasten en waar geen kinderarbeid en andere vormen van dwangarbeid aan te pas zijn gekomen.
Ondernemingen die de mens en milieu centraal stellen terwijl ze groeien, hebben, volgens Jabbar,  een betere relatie met klanten en leveranciers, ze presteren beter en ze hebben een beter maatschappelijk draagvlak.

Rahid Doekhie van de ASFA bevestigde de verschillende voordelen van CSR in zijn presentatie. Suriname is Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen een vrijwillige keus die de ondernemer moet maken, zei hij.

Volgens hem is Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen een proces dat altijd in overleg met anderen plaatsvindt, waarbij het gaat om de systematische integratie van economische, sociale en milieuoverwegingen. De ASFA streeft ernaar dat al haar leden zich verantwoordelijk gedragen ten opzichte van mens, maatschappij en milieu, en heeft daar zelfs een vijfstappen plan voor ontworpen. Dit is zij systematisch bezig uit te voeren, door haar leden te begeleiden naar het punt dat zij ISO gecertificeerd worden. Met maandelijkse netwerk en wekelijke ondernemingsmeetings wordt het samenwerken bevorderd.  
Het proces naar MVO is niet gemakkelijk. Een ondernemer kan gemakkelijkere manieren vinden om haar winstdoelen te bereiken, en de keus om aan Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen te doen is daarom al een teken van de commitment van zo’n ondernemer om rekenschap af te leggen, zegt Doekhie.

De transformatie naar Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen komt bovenop de andere uitdagingen waar ondernemers in Suriname voor staan. Want Suriname is nog altijd een van de minst ondernemervriendelijke landen ter wereld, zoals kan worden afgeleid uit de rangschikking van de Ease of Doing Businesslijst, waar  Suriname in 2010 de 160e plaats inneemt (ter vergelijking: Guyana neemt de 100ste plaats in beslag).  Toch typeert Doekhie de stand van zaken rond Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen in Suriname als redelijk, vooral als hij het vergelijkt met andere Caribische landen zoals Barbados en Trinidad. Hij komt tot deze conclusie vanwege het feit dat steeds meer bedrijven ISO gecertificeerd zijn, waaronder 48 % van de leden van de ASFA. Aan bedrijven die ISO gecertificeerd zijn worden nu eenmaal bepaalde eisen gesteld die het verantwoord ondernemen bevorderen, zoals regelmatige evaluatie van de bedrijfsprocessen. De ASFA streeft ernaar om binnen 5 jaar de rest van de bij haar aangesloten bedrijven door het proces van certificering door te krijgen. Een belangrijke certificering met betrekking tot Maatschappelijk Verantwoord ondernemen is de ISO 26000. Hoewel deze certificering zeer recent is, wil de ASFA deze zo snel mogelijk onder haar leden stimuleren.

De discussie werd geopend met een vraag over de openbaarheid van salarissen van de leiding van bedrijven, naar aanleiding van de opschudding die werd veroorzaakt door het salaris van de nieuwe governor van de Centrale Bank. De salarissen in de private sector horen geheim te blijven, want dat is internationaal ook zo, was de mening van vooral de aanwezige ondernemers in de zaal. Men was het er wel over eens dat de salarissen van toppers van staatsbedrijven wel ter discussie mogen worden gelegd, aangezien de burgers voor deze salarissen moeten opdraaien. Desondanks bleven er vraagtekens bij de salarissen van particulieren: hebben de salarissen invloed op de prijsvorming, en daardoor invloed op de burgers? Ook de verschillen tussen de salarissen van werknemers in de particuliere sector en de overheid baren enkele ondernemers zorgen.

Satcha Jabbar bekeek het geheel vanuit een andere invalshoek, namelijk de ordening van de samenleving. De samenleving bepaalt wat hoort en wat niet hoort, wat kan en wat niet kan. Afhankelijk van het type maatschappij, zullen verschillende onderwerpen ter discussie worden gesteld, en wel of geen transparantie en rekenschap worden geëist. Dhr. Alleyne van de consumentenbond vroeg zich daarop af: Willen we wel echt transparant zijn?



Hieruit vloeide een ander discussiepunt voor: het functioneren van de Rekenkamer. En de vraag was: aan wie is de Rekenkamer rekenschap verschuldigd? Zijn de stukken van de Rekenkamer wel of geen openbare stukken, en wanneer? Hoort dit instituut niet een andere plaats en rol te krijgen? Aangezien er nog veel onduidelijkheid over dit onderwerp bij de aanwezigen werd de discussie in het informeel deel van de avond voortgezet.

Ook over de laatste vraag van de avond mochten de aanwezigen nog nadiscussiëren: Wat zijn de voorwaarden om duurzame bedrijven op te zetten? Wettelijke bepalingen, en goed functionerende instituten, zegt Marc Willems, consultant.  Met andere woorden: Checks en Balances. Gelet op het enthousiasme van de aanwezigen, belooft de discussie over Checks en Balances, door Hans Lim A Po (de laatste in de cyclus Democratie en Accountability) een heel interessante te worden.

(Let op: de lezing “Checks and Balances in Suriname” is verschoven van 26 november naar 30 november, begintijd: 19.00 uur. Plaats: Leaders Group Conference Room).

Onze verontschuldigingen voor het gebrek aan foto’s van de avond, ons toestel liet ons in de steek.