vrijdag 25 december 2015

Jongeren Sophia’s Lust in onderhandeling met ministeries

“Ik schrijf alles op, zodat ik bewijs heb”, aldus Sedrick van 16 jaar. Zo jong als ze zijn, en totaal nieuw in het onderhandelen met beleidsmakers, toch kennen deze jongeren het principe van accountability al zeer goed. Alles wat hen beloofd is door dienstverleners en beleidsmakers tijdens de Rondetafel bijeenkomst van afgelopen zaterdag 28 november, hebben zij vastgelegd. Op deze manier kunnen zij de volwassenen wijzen op hun beloftes en hen verplichten deze na te komen.

Met deze Rondetafel bijeenkomst maakte PROJEKTA de cirkel rond. Een jaar geleden begonnen wij te werken op Sophia’s Lust. De eerste sessie (in de vorm van een filmavond) vond plaats in de kerk ‘God’s Rivier’ op het project. Hier werd ook de laatste bijeenkomst, de Rondetafel dus, georganiseerd.  

Tijdens de Rondetafel komen jongeren, lokale en nationale dienstverleners en beleidsmakers van diverse ministeries bij elkaar, om oplossingen te vinden voor problemen die het leven van jongeren betreffen. Sophia’s Lust is de tweede pilot-locatie van het programma Working together for Adolescent Development in Suriname”. Dit programma is participatief. Dat wil zeggen: de jongeren en alle mensen die met jongeren te maken hebben, moeten zelf kunnen zeggen wat ze nodig hebben, en hoe er met ze moet worden omgegaan. Ze moeten ook zelf in de gaten houden of iedereen zijn werk goed doet en zijn afspraken nakomt. Dit wordt ‘monitoring’ genoemd.

Participanten waren onder andere mensen werkzaam op de ministeries van ‘Transport, Communicatie en Toerisme’, ‘Onderwijs, Wetenschap en Cultuur’ en ‘Sport- en Jeugdzaken’. UNICEF was ook aanwezig, want zij ondersteunt dit programma dat PROJEKTA in opdracht van de Presidentiële Werkgroep voor Integraal Kinder- en Jeugdbeleid uitvoert.

Sophia’s Lust versus Moengo
De eerste pilot-locatie was Moengo, daar begon PROJEKTA in 2014 met dit programma. Toen PROJEKTA begin dit jaar begon te werken op Sophia’s Lust, kwamen wij er al gauw achter dat het alles behalve hetzelfde was als Moengo. Belangrijke verschillen bleken dat er minder sprake is van een ‘gemeenschapsgevoel’, er zijn minder lokale dienstverleners, de aanwezige dienstverleners wonen niet allemaal in het gebied, er zijn geen jongerenorganisaties, er wordt minder gebruik gemaakt van e-mail en zowel de jongeren als volwassenen zijn slechter telefonisch bereikbaar.

Net als in Moengo bleek het een uitdaging om de jongeren aan ons te binden. Van diegenen die we tijdens de eerste meeting ontmoetten, bleven er enkelen komen. Rondlopen op het project en met voorbijgaande jongeren te kletsen bleek een effectievere aanpak om jongeren te enthousiasmeren voor trainingen. Naast het versterken van de kennis en capaciteiten van de jongeren, wilde PROJEKTA er tijdens de trainingssessies achter komen wat de belangrijkste problemen van de jongeren zijn en welke oplossingen zij zelf graag zien.

Het resultaat van deze dag is het Actieplan Jongeren Sophia’s Lust. Hierin staat de geplande acties op het gebied van geweld en drugs (Recht op Veiligheid); vroege schoolverlaters en gebrek aan vaktrainingen (Recht op Onderwijs); tienerzwangerschappen (Recht op Gezondheid); en onvoldoende mogelijkheid tot sportieve en culturele activiteiten (Recht op Recreatie).
Het gehele Actieplan kunt u hier bekijken.

Een week later vond ook de Rondetafel van Moengo plaats. Lees hier het verslag van deze bijeenkomst.

Lees in de volgende blogartikelen meer over de activiteiten die PROJEKTA met de jongeren van Sophia’s Lust ondernam:

maandag 21 december 2015

Jongeren in Moengo onderhandelen over hun toekomst

Nieuwe schoolboeken, sporttrainers voor naschoolse activiteiten, toegang voor een ieder tot het zwembad dat staat op het (Suralco) Stafdorp, een mediatheek, meer voorlichting over veilige seks, meer politiesurveillance, en een schoolbus zonder gaten in de vloer en in het dak zodat “we niet met paraplu’s hoeven te zitten als het regent”.

Op zaterdag 5 december gingen jongeren van Moengo over deze en andere wensen in onderhandeling met lokale en nationale dienstverleners: mensen, organisaties en instanties die werken voor en met jongeren. Onder de aanwezigen waren afgevaardigden van de ministeries van ‘Binnenlandse Zaken’, ‘Onderwijs, Wetenschap en Cultuur’, ‘Regionale Ontwikkeling’ en ‘Sport- en Jeugdzaken’. UNICEF was ook aanwezig, want zij ondersteunt dit programma dat PROJEKTA in opdracht van de Presidentiële Werkgroep voor Integraal Kinder- en Jeugdbeleid uitvoert.

Het programma is participatief. Dat wil zeggen: de jongeren en alle mensen die met jongeren te maken hebben, moeten zelf kunnen zeggen wat ze nodig hebben, en hoe er met ze moet worden omgegaan. Ze moeten ook zelf in de gaten houden of iedereen zijn werk goed doet en zijn afspraken nakomt. Dit in de gaten houden heet “monitoring”.

De “onderhandeling” van 5 december heette een Rondetafel en werd gehouden in de Recreatiehal bij het Moengo Stadion. Anderhalf jaar geleden vond hier ook de eerste Rondetafel bijeenkomst plaats. Destijds was de hal afgeladen met jongeren en volwassenen van Moengo. Het resultaat was een enorme wensenlijst waarvan lang niet alles realiseerbaar (b)leek te zijn. Ditmaal nodigden wij alleen de jongeren en lokale dienstverleners uit die het afgelopen jaar met ons gewerkt hebben. De trainingen die wij het heel jaar door verzorgden, hebben duidelijk hun vruchten afgeworpen. De jongeren wisten goed onder woorden te brengen waar zij behoefte aan hebben. Ondanks dat het spannend en wat onwennig blijft om als gelijkwaardigen met volwassenen in gesprek te gaan, beviel dit zowel de jongeren als de aanwezigen erg goed. De lokale dienstverleners hebben “hun” jongeren het afgelopen anderhalf jaar zien groeien. De nationale dienstverleners waren onder de indruk van de mondigheid van deze jongeren. PROJEKTA is uiteraard erg trots.

De uitkomst van de Rondetafel bijeenkomst is het Actieplan Moengo Jongeren 2016.
De volgende problemen bleken ook dit jaar nog het belangrijkst om aan te pakken: geweld en drugs; vroege schoolverlaters en gebrek aan vaktrainingen; tienerzwangerschappen; en onvoldoende mogelijkheid tot sport, cultuur en andere vormen van recreatie.
Dat betekent dat jongeren niet volop gebruik kunnen maken van respectievelijk de volgende rechten: recht op veiligheid; recht op onderwijs; recht op gezondheid; en recht op recreatie (waaronder sport en cultuur).

Bent u benieuwd welke wensen de jongeren hebben en welke beloftes de lokale en nationale dienstverleners hebben gemaakt, leest u dan hier het volledige Actieplan.

Naast het Actieplan 2016 is er nog een belangrijk document opgesteld in samenwerking met de jongeren en volwassenen van Moengo: een rapportage van de monitoring van het Actieplan 2014/2015. In deze rapportage staat of, door wie en hoe de acties van het eerste Actieplan zijn uitgevoerd. Ook staan hier de uitgevoerde activiteiten in welke op de Moengo Kalenders stonden en de projecten die door UNICEF financieel worden ondersteund, met behulp van PROJEKTA zijn opgesteld, onder begeleiding van de PAS worden uitgevoerd.
In totaal zijn er de afgelopen periode 59 activiteiten voor jongeren in Moengo gerealiseerd. U kunt hier het volledige rapport lezen.

Wilt u meer lezen over de activiteiten en trainingen die PROJEKTA heeft gegeven in Moengo, lees dan de volgende artikelen:


dinsdag 1 december 2015

Basistraining Publiciteit


Culturele en sportactiviteiten dragen bij aan het vormen van assertieve, proactieve en creatieve mensen. Meer bekendheid over de activiteiten van buurt– sport en cultuurorganisaties zal de aandacht trekken van o.a. beleidsmakers. Deze verhoogde aandacht kan erin resulteren dat er meer geïnvesteerd wordt in sport- en cultuuractiviteiten. Hierdoor kunnen steeds meer jongeren het recht op sport en cultuur beleven.

Om organisaties de tools aan te reiken om meer bekendheid te geven aan de activiteiten van de organisatie organiseren wij de basistraining Publiciteit. Leer hoe je persberichten, krantenadvertenties en teksten voor radiospotjes kunt schrijven. Maar ook hoe je social media optimaal kunt inzetten voor meer bekendheid van je organisatie. De training wordt verzorgd door Spang Makandra.

Wie mogen meedoen?
Personen verbonden aan buurt- , jongeren-, sport en/of
culturele organisaties.

Waar en Wanneer is het?
Zaterdag 12 december, 9.00u– 17.00u, Universiteits Computer Centrum, 
Anton de Kom Universiteit.

Wat kost het?
Deelname aan de training kost SRD 20 per persoon.

De training gaat door bij een minimaal aantal van 15 personen.
Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar.
Als er meer aanmeldingen zijn, vindt er een selectie plaats.

Interesse voor deelname?
Klik hier voor het registratieformulier.
De aanmelding sluit op dinsdag 8 december.


Onafhankelijk orgaan nodig voor transparantie m.b.t. de inkomsten uit onze natuurlijke hulpbronnen

Dit zei minister Regillio Dodson van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen op donderdag 19 november tijdens de vierde activiteit van Projekta in het kader van de 8e Democratiemaand. Hier een samenvatting van deze activiteit.

Het is een gegeven dat er in landen die beschikken over natuurlijke hulpbronnen, armoede is onder grote delen van hun bevolking. Dit is ook in Suriname het geval. Deze armoede wordt in de meeste landen veroorzaakt door onder andere slechte economische planning, slecht management van de inkomsten uit deze sector en corruptie. Dit fenomeen wordt de resource curse genoemd. Betere processen en transparantie werden door de sprekers als mogelijke oplossingen aangedragen.

De eerste spreker was Roger Hosein, econoom en senior docent en onderzoeker aan de University of the West Indies op Trinidad. Hosein gaf de aanwezigen inzicht in hoe de resource curse zich in Trinidad en Tobago heeft gemanifesteerd. De inkomsten uit de natuurlijke hulpbronnen (gas en aardolie) stegen, maar deze zijn niet op de juiste wijze geïnvesteerd en er is ook niet gespaard.
Vanuit zijn ervaring in Trinidad en Tobago waarschuwde hij voor het op grote schaal, verhogen van subsidies. ‘Dit maakt mensen lui, met als gevolg een verlaging van de productiviteit’. Volgens Hosein moet de verleiding om zaken zoals educatie zonder restricties beschikbaar te stellen aan een ieder, weerstaan worden. In Trinidad en Tobago waar dit het geval is geweest, is de plank totaal misgeslagen, omdat bij evaluatie is gebleken dat deze subsidie niet de behoeftige mensen tegemoet kwam, maar stedelingen en de rijken. Ook de neiging om ongebreidelde toezeggingen voor loonsverhogingen tedoen, is een potentiële valkuil. Deze lonen kunnen vaak op lang termijn niet gehandhaafd worden. Loonsverhogingen zorgen ook voor een verhoogd consumptiepatroon. “Consumptiepatronen zijn heel moeilijk om terug te draaien”, was de kritische noot van Hosein.

Verlaging van de werkgelegenheid en productie in de agrarische en manufacturen sector en verhoging van werkgelegenheid in de service sector (die geen inkomsten in vreemde valuta opbrengt), is iets om voor te waken.

Na de uiteenzetting van de resource curse en de valkuilen die zich kunnen voordoen was het tijd om na te gaan wat er gedaan zou kunnen worden om de corruptie die gepaard gaat met inkomsten uit natuurlijke bronnen, tegen te gaan. Victor Hart ging in op hoe de EITI hier een oplossing in brengt. Hart is is een bekende voorvechter van transparantie en goed bestuur, en is al 5 jaar voorzitter van de Tripartite Stuurgroep die belast is met de uitvoering van de EITI (Extractive Industries Transpanercy Initiative) in Trinidad.

De EITI is een wereldwijd initiatief dat in 49 landen in de wereld bestaat. Doordat overheden in landen die lid zijn van de EITI een verplichting hebben om te publiceren hoeveel belasting overdrachten zij hebben ontvangen van de multinationals die opereren in hun land en de bedrijven ook de verplichting hebben te publiceren hoeveel zijn aan belastingen hebben afgedragen aan de staat, ontstaat er transparantie. Een onafhankelijke accountant vergelijkt de rapportages om na te gaan of er verschillen zijn. Bij eventuele verschillen wordt onderzoek ingesteld. In Trinidad en Tobago zijn naar aanleiding van de bevindingen van zo een onderzoek zelfs personen berecht.

In dit systeem overziet een onafhankelijke Multi- stakeholder commissie het geheel. Zij publiceren, in begrijpelijke taal, de inkomsten uit de sector. Volgens Hart is het mooie van dit systeem dat informatie die vroeger als confidentieel (alleen voor de overheid bestemd) werd beschouwd nu toegankelijk is voor een ieder. ‘Men [de overheid] is er bewust van geworden dat de natuurlijke hulpbronnen van de burgers zijn, dus zij moeten inzage hebben’, aldus Hart. Deze bewustwording is echter pas op gang gekomen toen het maatschappelijk middenveld dit tot een punt van discussie maakte en het eiste. Dus, ook voor civil socety in Suriname is een taak weggelegd om bij de overheid aandringen dat zij het lidmaatschap aan de EITI moeten aanvragen. Maar waarom zou de overheid dit moeten doen?

Volgens Hart trekt het voldoen aan best practices, zoals de EITI-richtlijnen, internationale investeringen aan. Verder wordt corruptie verminderd en krijgt het land meer inkomsten uit de sector omdat de mazen in het systeem worden gedicht.

De derde spreker was Conrad Enill, deskundige op het gebied van energie-aangelegenheden en internationale financiering, en gewezen Minister van Financiën en Minister van Energie op Trinidad & Tobago.
Enill gaf in zijn bijdrage het perspectief van een politicus aan, en stelde dat – anders dan dhr. Hosein en andere economen het graag zien – politici de inkomsten uit de sector het liefst re-distribueren onder het volk. ‘Het volk vraagt een heleboel tijdens de verkiezingen en de enige manier om aan de macht te komen, is als je ze dat belooft. Als ze je hebben gekozen, verwachten ze dat je dat waarmaakt. Dat doe je dan ondanks het misschien niet economisch verantwoord is, want anders wordt je niet meer gekozen’. Het volk moet dus realistischere eisen stellen.

Volgens Enill kan de EITI de minister helpen om vragen over corruptie bij ontvangen belastingafdrachten, te beantwoorden, onderbouwd door data. De informatie verkregen uit de EITI rapporten geeft een land inzicht over waar ze staan. Weten waar je staat en weten waar je naar toe wil als land en met de sector maakt onderhandelen met multinationals makkelijker. Verder krijgt een land internationale goedkeuring als het voldoet aan een bepaalde standaard.

Enill plaatste de kritische noot voor beleidsmakers. ‘Terwijl je het geld verdient, moet je een discipline opbrengen om je productiviteit te blijven vergroten en je competetive edge te behouden. Je moet sparen en investeren in infrastructuur (kapitale investeringen)’.

Minister Dodson, die na de presentaties van de 3 sprekers ook een bijdrage deed, gaf aan het eens te zijn met het gepresenteerde. Zeker vanuit zijn achtergrond als econoom onderschreef hij het bestaan van de aangehaalde valkuilen. Hij gaf verder aan het belangrijk te vinden in Suriname een EITI te hebben en zich er sterk voor te zullen maken. Hij geeft aan het maatschappelijk middenveld, waarvan Projekta een deel is, te zien als een partner in het proces van het opzetten van de EITI.
Tijdens de vragen- en discussieronde is naar aanleiding van een vraag ook duidelijkheid gekomen in wat tot de extractive industries behoort. Behalve mineralen, behoren de visserijsector, de bosbouw, maar ook water tot de natuurlijke hulpbronnen. Het EITI proces kan dus op al deze sectoren van toepassing zijn.

Ook de bezorgdheid over het gebrek aan richtlijnen voor de individuelen en kleine bedrijven die opereren in de sector is ter sprake gekomen. De grote multinationals zijn gebonden aan vastgestelde regels, dus dat is niet zo een zorgpunt werd gesteld vanuit de zaal, maar de individuen en de kleine bedrijven houden zich niet aan standaarden. En daar moeten wij ons eigenlijk zorgen over maken. ‘Multinationals zijn toch corrupt ondanks hun strikte reguleringen. Je kan er niet op vertrouwen dat de companies eerlijk zijn. Wij moeten erop toezien dat ze zich houden aan de regels’ reageerde dhr. Enill. Minister Dodson gaf aan dat er plannen zijn om de capaciteiten van de kleine bedrijven te versterken, om hun ownership in dit proces te ontwikkelen. Daarnaast zullen onder ander een environmental management entiteit en health, safety and security richtlijnen ontwikkeld moeten worden.

Met de vraag over hoe in Trinidad en Tobago ervoor gewaakt wordt dat de Multi-stakeholder commissie in het EITI proces onafhankelijk is en blijft, werd het formele deel van de avond afgesloten.

Het antwoord: “De commissie bestaat uit evenveel vertegenwoordigers van de overheid, de private sector en zeer actieve maatschappelijke organisaties. De maatschappelijke organisaties zijn de waakhonden van het proces”.