Start “Van idee naar project: projectschrijftraining”

Meer dan 50 personen gaven zich op voor “Van idee naar project: projectschrijftraining”, een van de vele activiteiten binnen het programma “Actieve Burgers door Cultuur en Sport” (ABCS). Er waren zoveel aanmeldingen, dat wij een selectie moesten maken. Bij deze selectie is niet alleen gekeken naar het type organisatie, maar ook het project dat zij beogen uit te voeren. Het ABCS-programma heeft als doel het vergroten van de beleving van het recht op sport en cultuur. Voor PROJEKTA is het belangrijk dat de organisaties en de projecten die zij uit zullen voeren, bijdragen aan dit doel.

Een grote diversiteit aan organisaties neemt deel aan de training, waaronder Stichting Bont en Blauw, Matoekoe, Sport Xperience, Stichting Seiryoku, Naks en Stiwewa. In totaal zullen 32 personen de komende weken werken aan het uitwerken van 21 projectideeën.

De training duurt vijf weken en zal worden afgesloten met een presentatie van de projectvoorstellen  aan een panel van experts – mensen die dagelijks te maken krijgen met het beoordelen van projectvoorstellen. De training is bedoeld om organisaties de basisonderdelen van een projectvoorstel bij te brengen. Elke week wordt er een nieuw onderdeel behandeld, zoals 'Probleemanalyse' en 'Begroten'. Deelnemers werken aan de hand van hun projectidee het onderdeel van die week uit als huiswerk.

Het ABCS-programma wordt in samenwerking met de International Sports Alliance (ISA) en de Nederlandse Ambassade uitgevoerd. Deze eerste trainingsavond was extra bijzonder, omdat wij bezoek kregen van de ambassadeur van het Koninkrijk der Nederlanden, Ernst Noorman en zijn vrouw Henneke IJkelenstam. 

Pulitzer Prize voor serie artikelen over huiselijk geweld

De krant The Post and Courier heeft in de categorie Public Service de Pulitzer Prize gewonnen voor hun serie artikelen over huiselijk geweld. De Pulitzer Prize is een prestigieuze Amerikaanse literatuurprijs die jaarlijks wordt uitgereikt op het gebied van nieuws, kunst en letteren. Met de serie “Till death do us part”, bestaande uit meer dan 40 follow-up artikelen over huiselijk geweld, heeft The Post and Courier een buitengewone journalistieke prestatie geleverd. Door de methodologie van het journalistieke onderzoek en alle onderzoeksdata openbaar te maken voor lezers, werd kritiek door sceptici voorkomen. Bovendien is de serie artikelen een zeer waardevolle maatschappelijke bijdrage. Niet alleen omdat het een zeer ernstig probleem onder de publieke aandacht heeft gebracht, maar met name omdat het beleidsmakers tot actie heeft gedwongen. Op dit moment wordt er gekeken naar hoe wetten hervormd kunnen worden, zodat huiselijk geweld in de toekomst zwaarder zal worden bestraft.

Hieronder kunt u een fragment van een van de artikelen lezen. Het complete artikel vindt u de website van de Pulitzer Prize.

“I just remember the fear”

A woman who survived a bullet to the head describes the abuse her husband used to break her spirit, and how she survived his attempt to kill her.

For 13 years, Therese D’Encarnacao stayed with her husband through the biting insults and accusations: You’re fat. You’re ugly. Nobody else will want you. She stayed through the times he hit her. She stayed through his chronic health problems and depression and unemployment. She stayed until the day Keith Eddinger walked into their long, narrow master bathroom and pointed a gun at her head. He calmly shot her between the eyes. Then he killed himself. At first, Keith was a gentleman, a welder who shared her love of fishing and camping. He took an interest in her young son. And an interest in her. Fresh from a failed marriage to her high school sweetheart, Therese desperately wanted someone to love her. So for 13 years, she endured the abuse, partly out of hope, largely out of fear. When she finally told her husband she wanted out, Keith got his gun.

Very real fear

Why do women stay in — and return to — abusive relationships, even until their deaths? The question is central to helping them. And the fact that women do stay so often provides a convenient excuse to blame victims rather than the men who pull triggers (or knives or fists). A lack of understanding prompts many, lawmakers included, to turn their backs on the pervasive, deadly problem. It’s not a simple question to answer. Experts and survivors both describe an all-ensnaring web of hope, culture, dependence, fear, religion and even love that binds women to their abusers. But mostly it comes down to what he controls — which often is everything, even her life. The late state Rep. John Graham Altman sparked a furor in 2005 when he told a reporter that domestic violence victims are at fault if they return to their abusers. He had just been asked why the House Judiciary Committee wanted to make cockfighting a felony but tabled a bill that would have done the same for domestic violence.

“The woman ought to not be around the man,” Altman said. “I mean you women want it one way and not another. Women want to punish the men, and I do not understand why women continue to go back around men who abuse them. And I’ve asked women that and they all tell me the same answer, ‘John Graham, you don’t understand.’ And I say, ‘You’re right, I don’t understand.’” He’s not alone.

Many people don’t realize that when a woman tries to leave, or press charges, she is in the most danger she will face. Lees hier verder.

Naast dit artikel zijn er via deze link nog zeven artikelen die binnen dezelfde serie zijn geschreven terug te lezen. 

Top 10 hetero/sexist moments in Caribbean Politics REDUX: 2015 edition

Dit bericht is afkomstig van CODE RED for gender justice.

Since we first published our Top 10 Sexist and Heterosexist moments in Caribbean politics there has been no end to the misogyny, rape shaming, rape jokes, homophobia and support for patriarchal privilege by both women and men in positions of state power.

Sexism refers to prejudice, stereotyping or discrimination, usually against women, on the basis of sex.

Heterosexism refers to the assumed primacy, supremacy and normalization of heterosexuality and the resulting attitudes, bias and discrimination. 

Hetero/sexism is often used to represent the extent to which heterosexism simultaneously encodes binary gender, unequal relations of gender, naturalised notions of male superiority and female inferiority as well as homophobia.  It calls attention to the interconnections between and among a binary and unequal understanding of gender, heteronormativity, misogyny and homo- and transphobia. 

Number 1

St. Vincent and the Grenadines communications official working in the Prime Minister’s office shames a rape survivor on live radio, reveals her date of birth, new legal name and passport number and suggests she is a liar. Such an egregious abuse of state power seemingly in retaliation for her testimony, at the opposition’s women’s conference, of a lifetime of physical and sexual abuse, chronic homelessness and a failed application for asylum in Canada. Her testimony is available here.

Numbers 2 and 3

via Freedom by any means:

Minster of Human Services and Social Security, Jennifer Webster recently told the women of Guyana that they needed to ‘forgive and forget’ Attorney General Anil Nandlall for his derogatory language towards a young female reporter. Nandlall was heard on tape calling the journalist a ‘thing’ and trying to convince another man to procure her for his uncle to have sex with (what the young woman might have thought or wanted was never considered by the Attorney General). Although there were multiple and sustained calls for his resignation, Nandlall received no sanction from his superiors in government and continues to hold the top post in the judiciary of Guyana. In her most recent defense of Mr. Nandlall, Minister Webster stated that- “In life, many of us do things,” and “If you are a Christian, you have to forgive and forget.

Number 4

Portia Simpson Miller’s doublespeak:

"Nobody never hears the Government of Jamaica beating up gays; not one. Let me tell you something; you want to disturb, you can disturb, but this woman come here with the blood of Nanny of the Maroons and the spirit of Marcus Mosiah Garvey, and this woman is not afraid of no man, nowhere, anywhere, and I will speak the truth everywhere."

It is reported that she insisted that she would not be bullied by those who told lies about the existence of homophobia in Jamaica.

Emboldened by the PM’s words the Jamaican Coalition for a Healthy Society, using similar homophobic doublespeak, has issued a statement rejecting “attempts to restrict or stigmatise social discrimination against unwholesome behaviours. We reject efforts to encourage or legitimise behaviours that are high risk for HIV/AIDS and other STDs. Behaviours that are socially dysfunctional and have a demonstrably high statistical association with diseases cannot be endorsed.”

Number 5

Trinidad and Tobago parliamentarian Vernella Toppin-Alleyne seeks to shame opposition leader Dr. Keith Rowley by calling him a product of rape who is now arrogant and aggressive as a result.

Let’s hope we make it to December without cause to complete this list! Leave us a comment if there are any other incidents we neglected to mention. 

De originele tekst vindt u hier: https://redforgender.wordpress.com/2015/04/06/top-10-heterosexist-moments-in-caribbean-politics-redux-2015-edition/ 

VAN IDEE NAAR PROJECT Projectschrijftraining

Culturele en sportactiviteiten dragen bij aan

het vormen van assertieve, proactieve en creatieve burgers.

Elke jongere moet de mogelijkheid krijgen om aan culturele– en sportactiviteiten te doen.

Buurt-, sport– en cultuurorganisaties staan vaak voor de uitdaging  projectvoorstellen uit te werken en aan te bieden voor financiering.

Wij bieden aan organisaties een trainingspakket aan dat ingaat op de verschillende onderdelen van een projectvoorstel.

Het trainingspakket bestaat uit de volgende onderdelen:

Probleem definiëren; Doelen vaststellen; Activiteiten en hun resultaten; Budgetteren; Monitoring  en Evaluatie.

Wie mag meedoen?

Personen verbonden aan buurt-, sport en/of

culturele organisaties die binnenkort een projectidee willen uitwerken tot een projectvoorstel.

Waar en Wanneer is het?

De trainingsdagen zijn op dinsdag 21 en 28 april, 5, 12 en 19  mei. 

Van 18.30u– 21.00u in het CCS.

Wat kost het?

Het totaal pakket kost SRD 50,- per persoon

(inclusief hand-outs, snack en drank).

Interesse voor deelname?

Klik hier voor het registratieformulier, of mail naar projekta@sr.net. 

De aanmelding sluit op  donderdag 16 april.

Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar. Als er meer aanmeldingen zijn dan we kunnen accommoderen, dan zal er een selectie plaatsvinden.

Seksueel molest in de horeca

Dit artikel is een samenvatting van een onderzoeksverslag van drie derdejaars sociologie-studenten van de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Mitch Busropan, Ravina Biharie en Shanillia Ishaak hebben ter afronding van het vak Methoden en Technieken 4 een onderzoek gedaan naar seksueel molest bij het bedienend personeel in de horecasector van Suriname.

‘Horeca werk is een ondankbaar werk. Men verwacht veel van je. Er wordt te veel van je verwacht, vooral veel slikken. Dus als het niet om mijn studiegeld ging, dan had ik liever een ander baan.’ (Bar-restaurant serveerster, 2014)

Het doel van dit onderzoek was om te weten te komen hoe het vrouwelijk bedienend personeel omgaat met seksueel molest door mannelijke klanten in de horecasector. Werknemers in deze industrie zijn bijzonder kwetsbaar wat betreft seksueel molest op de werkvloer vanwege het gastvrijheidskarakter, de werkuren en de werkcondities van deze industrie. (Eller, 1990; Gilbert, Guerrier & Guy, 1998) Daarnaast wilden wij ook te weten komen hoe het vrouwelijk bediend personeel de eisen en procedures van het bedrijf waar zij werkzaam zijn, ervaren. Het onderzoek werd afgebakend tot bedrijven van de horecasector binnen Groot Paramaribo en er werd in totaal meer dan 80 enquêtes afgenomen en 20 (kwalitatieve) interviews gehouden.

Volgens de Surinaamse wetgeving wordt onder seksueel molest verstaan: ‘Ongevraagde of ongewenste seksuele handelingen en gedragingen, verzoeken om seksuele gunsten of andere verbale, non-verbale of lichamelijke handelingen en gedragingen van seksuele aard die de werk- of studiesfeer negatief kunnen beïnvloeden of de vorming van een intimiderende, onzedelijke, vijandige, beledigende, onveilige of aanstootgevende atmosfeer als doel of effect hebben’ (Wet Preventie en bescherming slachtoffers seksueel molest op de werkvloer, 2011)

Psychisch en fysiek geweld

Uit het onderzoek is gebleken dat vrouwelijk personeel zowel fysiek als psychisch geweld ervaart.

‘Anderen willen je handen aanraken. Soms wanneer je een handdruk geeft, dan heeft dat wel een verschil met wanneer je met iemands handen speelt. Dus dan zie je al van ey nee, deze persoon heeft andere bedoelingen. Een keer had een klant me wel aangeraakt aan m’n bil’. (vrouw, 22 jaar, Bar-restaurant)

Van de geënquêteerde vrouwen heeft 70% ooit fysiek geweld (aanranding) meegemaakt;  40% maakt dat zelfs meer dan 1 keer per maand mee. Bij fysiek geweld worden de vrouwen tegen hun zin aan een lichaamsdeel aangeraakt door mannelijke klanten. De kans dat dit gebeurt, is groter wanneer er alcohol in het spel is. Het blijkt dat respondenten verschillend reageren op seksueel molest door mannelijke klanten. De reactie hangt af van de manier waarop de klant zich gedraagt en op welke manier hij de respondenten benadert.

‘Ik ben ouder. Ik heb minder geduld. Die jongeren vinden het niet erg als je ze aanraakt bijvoorbeeld. Hangt er vanaf wat voor soort persoon je bent. Sommige vrouwen kan je gewoon op hun bil slaan. Ze vinden het niks. Maar ik word dan boos. “hey, uhm hou op”. (vrouw, 30 jaar, Bar-restaurant)

Psychisch geweld (het maken van onprettige opmerkingen over etniciteit, seksuele voorkeur of uiterlijk) is meegemaakt door 33% van de geïnterviewden. Niet alle respondenten ondervonden hier hinder van. Een ander thema van verbale seksuele intimidatie, dat naar voren kwam tijdens het onderzoek, was dat het vrouwelijk bedienend personeel werd gevraagd om seksuele gunsten. Deze handelingen werden veelal als bedreigend en vervelend ervaren. Het bleek verder dat uit de meningen van de respondenten de suggestieve blikken van mannen een manier zijn om vrouwelijk bedienend personeel te benaderen, waarbij ze zich niet comfortabel voelen. 

‘Hij zei tegen me van “als je klaar bent met opruimen, mag ik je dan meenemen?’ (vrouw, 19 jaar Bar-restaurant)

‘Dat heel ding is de uitlokking he. Dat is het mannelijke. Ze lokken. Met die ogen en die wenken. komt het ook voor dat klanten ook die blikken geven van…, weet u. Die double-meaning blikken’. (vrouw, 33 jaar, Hotel)

Bedrijfsregels

Over de ervaringen en opvattingen van het bedienend personeel ten aanzien van de bedrijfseisen, kunnen we zeggen dat de meeste vrouwelijke bediendes de bedrijfsregels over omgang met klanten nodig vinden. Wel is het gebleken dat sommige respondenten bepaalde vastgelegde regels over de omgang met klanten, moeilijk toepasbaar vinden en dus als slecht ervaren. Volgens de respondenten zijn bepaalde regels, zoals de “golden rule” om altijd te blijven glimlachen, vaak niet realiseerbaar. Het glimlachen wordt soms door klanten gezien als een aanleiding om door te gaan met het plegen van seksueel molest.

‘Vroeger kon je gewoon met een smile naar een persoon kijken van die persoon heeft gesmiled, ’t is vriendelijk. Die smile was gewoon like ‘hi’. Maar nu denkt een ieder van die smile is van okay ik lust je of ik wil je. Tegenwoordig is een smile gewoon een hint van kom bij me, ga jij komen of moet ik komen?’ (vrouw, 21 jaar, Bar-restaurant)

Over de bescherming en preventie van seksueel molest binnen de bedrijven blijkt uit het onderzoek dat slechts 24% van de respondenten die seksueel molest hebben meegemaakt ooit naar hun leidinggevende zijn gestapt om klachten over een klant in te dienen. De rest van de respondenten heeft de klanten zelf afgeremd, nooit zo’n urgente situatie meegemaakt of het probleem voor zichzelf gehouden. Van de respondenten die naar hun leidinggevende zijn gestapt, zijn 30% niet tevreden met de manier waarop de leidinggevende de klacht heeft behandeld. Zij vinden dat sommige leidinggevenden het personeel benadelen door het probleem aan hen over te laten, alleen om geen schade te lijden of om geen vaste klanten te verliezen.