Rechten mensen met beperking hebben geen wettelijke basis

Starnieuws, 21 Nov, 20:30

De panelleden Lilian Ferrier, Foundation for Human Development, Natasia Hanenberg-Agard, Stichting Blindenzorg Suriname en Carla Bakboord, Women’s Rights Centre. (Foto: Projekta)

Mensen met een beperking hebben in Suriname geen enkele wettelijke basis voor het afdwingen van hun rechten, wanneer die worden geschonden. Suriname heeft in 2007 het VN-verdrag voor rechten voor personen met een beperking wel getekend, maar nog niet geratificeerd. Het verdrag is in 2006 door de Verenigde Naties (VN) aangenomen. Op het ministerie van Sociale zaken en Volkshuisvesting (Sozavo) is wel een Nationaal Adviesraad voor gehandicapten (NARG) in het leven geroepen, maar is die niet actief. Tijdens een discussie donderdagavond van stichting Projekta als onderdeel van de serie discussies in de democratiemaand, is gebleken dat de huidige positie en de toekomst van personen met een beperking er niet rooskleurig uitziet.

Binnen de samenleving zijn er tientallen organisaties en instellingen, die zich specifiek bezighouden met de zorg van personen met een beperking. Naast maatschappelijke acceptatie en uit humanitaire overwegingen aangepaste voorzieningen, is er geen enkele wettelijke basis om de rechten en daarmee ook de nodige aanpassingen, af te dwingen. In de discussie werd dan ook de vraag gesteld in welke mate mensen met een beperking worden toegelaten om in de samenleving te integreren en als er in hun geval sprake is van normale burgers. De vraag waar het land naar toe wil met deze speciale groep, zal een nationaal vraagstuk moeten worden, waarvoor beleid moet worden gemaakt.

Bijkans een jaar terug is door Sozavo een bijeenkomst gehouden voor een structurele aanpak van de rechten van mensen met een beperking. Alle organisaties en instantie waren uitgenodigd. Enkele van deze organisaties hebben een vertegenwoordiging in de raad. “Echter is het bij die poging gebleven en is er verder niets aan gedaan”, zegt Natasha Hanenberg-Agard, directeur van Stichting Blindenzorg Suriname.

“We zullen moeten komen tot ratificatie van het verdrag om tot een gestructureerd beleid te kunnen komen en bestaande wetgeving aan te passen aan de behoefte van de doelgroep. Daarnaast moet gekeken worden naar specifieke wetten. Wat ook in kaart moet worden gebracht, zijn de kosten voor het doen van de verschillende aanpassingen, waardoor deze groep zich niet buiten de samenleving voelt”, zegt Agard. Volgens haar zal de overheid een duidelijke leidende rol hierin moeten vervullen, bijgestaan door het maatschappelijk middenveld, waaronder niet-gouvernementele organisaties. Zij pleit voor een onafhankelijk orgaan dat kan toezien op de naleving van de wetten en regels.

Wilfred Leeuwin