vrijdag 5 december 2014

Wet Openbaarheid van Bestuur in de praktijk

(Afkomstig uit de State of Democracy Nieuwsbrief 2014. Voor de volledige nieuwsbrief, klik hier)

Naar aanleiding van het artikel over de Wet Openbaarheid van Bestuur (welke u hier kunt lezen) vroegen wij aan twee journalisten: “Waar zou jij de Wet Openbaarheid van Bestuur voor gebruiken?”

Van het Kastje naar de Blinde Muur

Het ontbreken van een wet Openbaarheid van Bestuur vormt een enorme belemmering voor journalisten om bepaalde zaken grondig te kunnen uitzoeken. Regerings- en overheidsfunctionarissen die gewenste informatie beschikbaar zouden moeten stellen, verschuilen zich steeds achter anderen, met name hun superieuren. Die ‘superieuren’ op hun beurt verschuilen zich achter ‘de minister’ of ‘de president’.

Als er een wet Openbaarheid van Bestuur bestond, zou ik een aantal ‘onopgeloste’ zaken willen onderzoeken. In de eerste plaats zou ik een onderzoek doen naar de verdwijning van de beruchte 400 ton padi of rijst bij het toenmalige Surland. Naar verluidt moet er een onderzoek door de politie zijn gedaan, maar stuitte het onderzoek op de zo bekende blinde muren.
Een andere zaak die ik ook graag zou willen onderzoeken is de bouw van de twee grote bruggen door de regering Wijdenbosch/Radhakishun. Er is een heleboel gezegd en beschuldigd en ik zou er toch het fijne van willen weten. Naar nu blijkt heeft bruggenbouwer Ballast-Nedam in verband met vermoedelijke smeergelden die zijn betaald een schikking getroffen met de Nederlandse justitie en een boete betaald.

In beide gevallen heb ik, en met mij andere journalisten, geprobeerd om informatie te krijgen bij de politie en het parket. Bij de politie was het verhaal dat het onderzoek geleid werd door het parket en dat daar de informatie gehaald moest worden. Het parket verstrekte echter geen informatie, omdat “het onderzoek nog gaande was”. Dit zijn zo de dooddoeners die je te horen krijgt als je als journalist op zoek bent naar bepaalde informatie bij de overheid. Het doel van de journalistiek, namelijk het adequaat informeren van de bevolking, wordt hierdoor enorm belemmerd, zo niet onmogelijk gemaakt. 

Ivan Cairo is journalist bij De Ware Tijd. Daarnaast is hij auteur; zijn eerste roman is getiteld ‘Fatale zonden’.

Onmisbaar


De wet openbaarheid van bestuur zou mij sowieso aanzetten tot een onderzoek naar de mate, het niveau en de geaardheid van corruptie binnen de regering en het overheidsapparaat. Het onderzoek zou gaan over de inzet en het gebruik van overheidsmiddelen ten behoeve van coalitiepartijen en politieke personen in algemene zin. Dit onderzoek zou ik als basis gebruiken voor een boekwerk over corruptie in Suriname. Daarnaast zou ik van twee regeringen specifieke kwesties onder de loep nemen. 

Uit de regeerperiode Venetiaan 1 tot en met Venetiaan 3 zou ik het aantal onderhandse gunningen en de oprichting van uitvoeringsbedrijven gelinkt aan politieke bonzen uit die periode onderzoeken. Daarnaast de uitgifte van concessierechten en de uitgifte van gronden in Saramacca, Commewijne en Nickerie aan de toenmalige partners (Pertjajah Luhur en A-combinatie). Tot slot zou ik een onderzoek doen naar de uitgifte van gronden aan alle ministers tegen het eind van de derde regeerperiode Venetiaan. 

Van de huidige regering Bouterse zou het onderzoek zich richten op hoofdzakelijk de onverantwoorde gelden op het ministerie van Openbare Werken tijdens het bewind van minister Abrahams, maar ik zou ook onderzoek doen naar de uitgifte van concessierechten, uitgifte van gronden, de financiering van enkele projecten en tot slot een algemeen onderzoek naar het uitgavenbeleid van de overheid. 

Een Wet Openbaarheid van Bestuur is onmisbaar voor het onderzoeken van vermeende corruptie. Elke regering schreeuwt heel hard over het aanpakken van de corruptie in het land, maar de anticorruptiewet is nog steeds niet aangenomen. Dit komt simpelweg doordat alle regeringen heel goed weten dat ook zij zich schuldig hebben gemaakt aan corruptie. 

Wilfred Leeuwin werkt als journalist voor verschillende media. Daarnaast is hij voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten.

Voor de volledige nieuwsbrief klik hier

Geen opmerkingen:

Een reactie posten