Afsluiting trainingen PCM en L&A

Zaterdag 10 maart vond de afsluiting plaats van de trainingstrajecten Project Cycle Management (PCM) en Lobby en Advocacy (L&A) welke PROJEKTA vezorgde in opdracht van het Kansfonds.

De trainingen duurden van oktober 2017 tot en met februari 2018. Het Kansfonds beëindigt in 2018 haar betrokkenheid bij projecten in Suriname, maar wilde nog een capaciteitsversterkingstraject aanbieden aan partnerorganisaties; deze twee trainingen waren daar deel van. Vanwege haar ervaring met trainingen in deze, benaderde de Pater Ahlbrinck Stichting (de lokale coördinator van het Kansfonds) Projekta voor het ontwerpen en verzorgen van de trainingen.

Christine Samson, voorzitter van de LAKS (Landelijke Adviescommissie Kansfond Suriname) benadrukte bij de opening het belang van de trainingen gegeven door Projekta, zeker ten tijde van deze economische crisis, beperkte donoren en vertrekkende fondsen. Bovendien is zij trots dat er zoveel organisaties gehoor hebben gegeven aan de oproep voor capaciteitsversterking.

Christine Samson, voorzitter van de Landelijke Adviescommissie
Kansfond Suriname, spreekt te aanwezigen toe

Aan de PCM training namen 32 deelnemers van 15 organisaties deel uit diverse districten, van Nickerie tot Sipaliwini. De trainingen combineerden klassikale sessies met doorlopende begeleiding van de deelnemers in het samenstellen van een projectaanvraag. Er zijn gedurende het trainings- en begeleidingstraject een aantal volwaardige projectaanvragen ontwikkeld, onder andere voor het bevorderen van gezonde voeding bij EBG-scholieren, onderzoek naar tweevingerige luiaards, het promoten van schaken bij het verbeteren van schoolprestaties van GLO-leerlingen in Brokopondo en diabetespreventie onder jongeren in Saramacca.

Deelnemer Maverick Boejoekoe van Youth Education
and Leadership Foundation presenteert projectdossier

Aan de Lobby en Advocacy training namen 27 deelnemers van 14 organisties deel. Ook deze training leverde een aantal eindproducten op, zoals advocacy key messages en speeches, en lobby- en advocacy-plannen, voor onder andere thuiszorg voor seniore burgers in Brokopondo, huisvesting voor mensen met een beperking, een Nationaal Plan van Aanpak tegen Dementie, en gerichte opleidingen voor leerkrachten voor het speciaal onderwijs.

Deelnemers Nancy Boldewijn en Kristine Luckham van de
Alzheimer Stichting houden hun speech

Bij de certificaatuitreiking presenteerde een deel van de organisaties hun projectdossiers en advocacy-plannen. De advocacy-cursisten moesten daarnaast hun speech aan het publiek voorhouden, een oefening voor “het echte werk”, voor als zij de kans krijgen hun issue te presenteren voor bijvoorbeeld een Minister of in de Nationale Assemblee.

One-pager Stichting Woonzorg Wiesje

Het publiek kreeg ook twee zogeheten one-pagers uitgereikt. Op dit informatieblad staat in het kort uitgelegd wat het probleem is waar aandacht voor wordt gevraagd en welke actie er dringend genomen moet worden om het probleem aan te pakken. De one-pagers van de Medische Zending Primary Health Care Suriname, waarin zij aandacht vragen voor de noodzaak van een doorgangshuis voor zwangere vrouwen in het binnenland, en die van Stichting Woonzorg Wiesje waarin aandacht gevraagd wordt voor inrichting van het nieuwe hoofdgebouw, zijn via deze link te lezen.

Ter afsluiting sprak Kristine Luckham van de Stichting Alzheimer en overige Dementieën in Suriname (SAODS) namens alle deelnemers haar dank uit naar het Kansfonds en Projekta. Niet alleen de training, maar ook de een-op-een begeleiding werd enorm gewaardeerd. Dat Projekta zich met passie heeft ingezet om de vaardigheden van de deelnemers en de kwaliteit van de projectdossiers en L&A-plannen naar een hoger niveau te tillen, betekende dat de deenemers flink door moetsen werken om hun huiswerk naar behoren te maken, maar deze betrokkenheid werd tegelijkertijd erg op prijs gesteld. 

De directeur van Projekta, Sharda Ganga, gaf aan dat het ook voor hen een intensief traject is geweest, maar dat het voor Projekta een genoegen was om met zoveel enthousiaste deelnemers te werken waarvan de meerderheid, ondanks de intensieve begeleiding, niet opgegeven heeft.

Een voorbeeld hiervan was het Blindencentrum (Nationale Stichting voor Blinden en Slechtzienden in Suriname, NSBS) tijdens de Lobby en Advocacy training. “De eerste dag van de training ging het helemaal niet, ze waren de wanhoop nabij en ik was streng. Je ziet dat mensen vaak opgeven, maar zij kwamen de volgende dag en hun speech was de beste! Ik vroeg: wat is er gebeurd? En ze vertelde dat ze niet hadden geslapen en de hele avond hebben zitten appen om eraan te werken. Zij geven niet op”. Ganga noemde hen een voorbeeld van doorzettingsvermogen. 

Kijk ook op onze Facebook-pagina voor een impressie en foto's van de trainingen.

De registratielijst: Effecten van kleinschaligheid op politiek en democratie in Suriname

Door: Jo-Ann Monsels

Panelleden in discussie met 
inleider dr. Wouter Veenendaal

Misschien bent u hem ook al tegen gekomen: een meneer van een vier-letterige politieke partij, die bij Chinese winkels staat met een registratielijst. Het was de grap van de dag. Niemand zet toch even voor de winkel zijn naam op een registratielijst van een politieke partij. Mijn mond werd gesnoerd, want trots wees hij me 35 namen van mensen die zich al hadden opgegeven voor lidmaatschap. ,,Geeft u hen een zak rijst?” vroeg ik verontwaardigd. Hij schudde van nee en lachte breed. U kunt zich opgeven en dan wordt u gebeld voor verdere afspraken...

Dit is Suriname van vandaag. Zonder een folder met een partijprogramma of ideologie te delen met het volk, was die meneer er wel in geslaagd om 35 contactgegevens te krijgen op een lijst. Volgens Dr. Veenendaal houden deze directe relaties tussen kiezers en politici verband met de geringe bevolkingsgrootte. Hij ontdekte in verschillende kleine landen in het Caribisch gebied, Europa, Afrika, en de Grote Oceaan een patroon van patronage en cliëntelisme in hun politiekvoering. Grote stakingen en politiek geweld blijven merendeels uit, omdat in de kleine (eiland)staten de regering invloed heeft op alle onderdelen van de maatschappij.

Dr. Wouter Veenendaal presenteert zijn onderzoeksbevindingen

Panelleden Jaya Faria Jarvis, August Boldewijn en Ine Apapoe
maken aantekeningen tijdens de presentatie

Wederzijdse afhankelijkheid in de Surinaamse politiek

Als inleider van de paneldiscussie “Effecten van kleinschaligheid op politiek en democratie in Suriname”, ging Dr. Veenendaal in op verschillende niveaus van afhankelijkheid in het politieke systeem van Suriname. Het kwalitatief onderzoek is voltrokken onder politici, NGO's, wetenschappers en journalisten en toont vooral hun perspectief op de Surinaamse politiek. Zo ervaren politici door de vele berichten via Facebook, Whatsapp en andere social media dat ze constant in contact zijn met het volk. Dit is niet per se de ervaring van de massa, omdat een selectieve "loyale" groep steeds via informele wegen in contact treedt met haar partijtoppers. Inhoudelijk gaan de gesprekken meestal niet over verbetering van het politiek beleid, maar over hulp en gunsten. De kiezers houden zich afhankelijk van politici, omdat de formele omgang met overheidsinstanties lang kan duren en soms niet werkt. Deze ondermijning van de bestaande democratische systemen heeft een negatieve invloed op het functioneren van onze politici. Iedere keer wanneer een Surinamer voor die kruiwagenpolitiek kiest, draagt deze bij aan verzwakking van instituten in dit land. 

Het publiek was in grote getale op de presentatie afgekomen

Anderzijds zijn politici ook afhankelijk van kiezers, omdat iedere stem een groot verschil kan maken voor regeermacht. Het politiek beleid van de meeste partijen is gecentreerd rondom het personage van een leider. Van de interne partijdemocratie blijft weinig over. De politieke partijen zorgen voor een emotionele verbondenheid tussen de bevolking en de sterke persoonlijkheden in hun partij, waardoor mensen traditiegetrouw stemmen. Aangezien het traditioneel kiesgedrag in Suriname veel weg heeft van etnisch stemmen, hebben politieke partijen elkaar onderling ook nodig om ervoor te zorgen dat alle etnische meerderheden vertegenwoordigd zijn in de regering. Door die samenstelling worden grote etnische opstanden voorkomen. Ook politici hebben onderling veel informeel contact voor samenwerking, omdat iedereen voordeel heeft bij stabiliteit in het land. Deze stabiliteit is nodig om van internationale donoren gelden te kunnen ontvangen voor de begrotingen.

Er kwamen diverse vragen uit de zaal

Polarisatie in de Surinaamse politiek

De politieke competitie tussen de Surinaamse politieke partijen gaat vaak niet om verschillen in partij-ideologie, maar eerder om persoonlijke conflicten tussen politici.  Aangezien er onvoldoende naleving is op de wet financiering van politieke partijen, worden overheidsgelden gebruikt voor partijreclame. Positieve ontwikkelingen in het land zoals de aanleg van wegen worden gepropageerd als verdiensten van een partij. En algemene rechten van de bevolking zoals werkgelegenheid en domeingronden worden ingezet als partijgunsten aan een samenleving. In dit proces vindt afzwakking plaats van overheidsinstituties door kader (van de tegenpartij) bewust niet te benoemen of geen gelden toe te wijzen aan instanties. 

Moderator Sharda Ganga faciliteerde de discussie tussen de
inleider, het panel en het publiek

Burgerparticipatie in ons dagelijks leven

De gehouden paneldiscussie zou allerzins deprimerend overkomen, indien er geen alternatieven waren om deze cyclus van afhankelijkheid te doorbreken. Tijdens de discussie vroeg het publiek meermaals in hoeverre de formele en informele educatie ingezet kan worden voor burgerschapszin en burgerparticipatie. Persoonlijk geloof ik in het versterken van het maatschappelijk middenveld om deze cyclus te doorbreken. Het maatschappelijk middenveld kan op termijn doordringen in vele facetten van de samenleving en daardoor samen met lokale organisaties vraagstukken oplossen.  

Dit middenveld kan het volk bewust maken op welke manier dagelijkse beslissingen bijdragen aan goed bestuur. Ik ben bijvoorbeeld ervan overtuigd dat ik de politieke partij geholpen heb door mijn naam niet op die registratielijst te zetten. Wij hebben als kiezers de macht om een goed politiek bestuur af te dwingen. Indien wij de lat hoog leggen voor onze politici, zijn ze genoodzaakt een realistische planning en een partijprogramma aan ons te presenteren. 

Ook jongeren toonden zich geïnteresseerd in het onderwerp

Paneldiscussie: De effecten van kleinschaligheid op politiek en democratie in Suriname

Dit jaar vieren we een dubbeljubileum: Projekta bestaat 25 jaar, en het is 10 jaar sinds we de Democratiemaand initieerden. Dit herdenken we middels lezingen, openbare discussies, en andere activiteiten rond thema’s van democratie, mensenrechten, en gendergelijkheid; en de rol van Civil Society. In dit kader nodigen wij u graag uit voor een paneldiscussie over de effecten van kleinschaligheid op politiek en democratie in Suriname.

Inleider: Dr. Wouter Veenendaal 

Panelleden: Drs. August Boldewijn, Drs. Ine Apapoe en Jaya Faria Jarvis 

Datum: 26 februari 2018

Tijd: 19.00 uur (inloop: 18.30 uur)

Locatie: Lalla Rookh, gebouw 1 (Lalla Rookhweg #54)

(De toegang is vrij, maar registratie vooraf is verplicht. Registratie kan tot woensdag 21 februari via projekta.rsvp@gmail.com, per telefoon via 439925 of per Whatsapp +5978677022)

Update: de deadline voor registratie is inmiddels verstreken, echter zijn er nog enkele plekken beschikbaar. Wilt u er graag bij zijn, neemt u dan zo spoedig mogelijk contact met ons op. 

Dr. Veenendaal heeft onderzoek gedaan naar de effecten van kleinschaligheid op politieke competitie, politieke participatie, en de relaties tussen kiezers en gekozenen in  kleine landen (zgn. microstates) in verschillende regio’s van de wereld. Hieruit bleek dat ondanks belangrijke verschillen tussen kleine landen in het Caraïbisch gebied, Europa, Afrika, en de Grote Oceaan, de politiek in al deze landen bepaald wordt door informele, persoonlijke relaties en de afwezigheid van politieke ideologie. Dr. Veenendaal zal ook de eerste bevindingen presenteren van zijn huidig onderzoek naar de effecten van kleinschaligheid op politiek en democratie in Suriname. Na de inleiding zal een panel, bestaande uit o.a. Drs. August Boldewijn, Drs. Ine Apapoe en Jaya Faria Jarvis reageren op de presentatie van Dr. Veenendaal, waarna er een paneldiscussie volgt. 

Wouter Veenendaal is docent politicologie aan de Universiteit van Leiden. In 2014 won hij de Jaarprijs Politicologie van de Nederlandse Kring voor Wetenschap der Politiek met zijn proefschrift. Hij was verbonden als postdoctoraal onderzoeker aan het Koninklijk Instituut voor Taal, Land- en Volkenkunde (KITLV), waar hij in het kader van het project ‘Confronting Caribbean Challenges’, onderzoek deed naar de zes Nederlandse Caraïbische eilanden. Sinds 2017 werkt hij aan een door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) gesponsord project waarin hij onderzoekt waarom kleine staten politiek stabiel blijven ondanks de grotendeels persoonlijke en informele politiek. Voor dit project maakt hij een vergelijking tussen Malta, Suriname, Vanuatu en de Comoren.

PROJEKTA ontvangt EU Human Rights Award

EU Ambassadeur Jernej Videtič overhandigt de Certificate of
Appreciation aan Projekta-voorzitter Annette Tjon Sie Fat

De ambassadeur van de EU voor Guyana, Suriname en de Nederlandse overzeese gebieden en territoria, Jernej Videtič, overhandigde op maandag 29 januari een mensenrechten-award aan Projekta-voorzitter Annette Tjon Sie Fat. Deze “Certificate of Appreciation” werd uitgereikt aan Projekta ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Rechten van de Mens, als erkenning voor de grote bijdrage van Projekta aan de bevordering van mensenrechten, goed bestuur en gendergelijkheid in Suriname.

Dit was de symbolische overhandiging van de award, die officieel werd uitgereikt in een speciale ceremonie op 8 december 2017 in Guyana. Daar nam Riane de Haas-Bledoeg, de award in ontvangst namens Projekta. Tijdens de uitreikingsceremonie werd er over het werk van Projekta gezegd dat zij zich in de afgelopen 25 jaar ontwikkeld  heeft tot “the forefront of Civil Society in Suriname”. 

In Guyana neemt Riane de Haas-Bledoeg
op 8 december 2017 namens Projekta
de award in ontvangst

Als een organisatie die haar werk baseert op een mensenrechtenbenadering van ontwikkeling, richt het werk van Projekta zich op de interconnectie tussen mensenrechten, democratie en goed bestuur, met een speciale focus op gendergelijkheid en vrouwenrechten. Onder andere door middel van onderzoek, advocacy, en capaciteitsversterking van rechthebbenden en plichtdragers heeft Projekta een goed deel van de civil society in Suriname weten te motiveren en versterken in het promoten van een gezamenlijke mensenrechten-agenda door het Burgerinitiatief voor Participatie en Goed Bestuur (BINI) op te richten. BINI is binnen korte tijd uitgegroeid tot het meest zichtbare en productieve netwerk van civil society organisaties en maatschappelijk betrokken individuen in Suriname.  

Projekta heeft mede dankzij financiële ondersteuning via het European Instrument for Democracy and Human Rights (EIDHR), het eerste BINI-Beleidsmonitoringrapport gerealiseerd. Het EIDHR is het thematische instrument ter ondersteuning van civil society projecten over de hele wereld die gericht zijn op de bevordering van mensenrechten en democratie. 

Directie en bestuur van Projekta & EU-vertegenwoordigers

Voor Projekta is de award extra bijzonder omdat zij dit jaar haar 25-jarig bestaan viert. Tevens staat 2018 voor Projekta in het teken van 10 jaar Democratiemaand. Dit zal gevierd worden door het hele jaar door thematische lezingen en discussie-avonden te organiseren, waarbij telkens een ander thema gerelateerd aan mensenrechten en democratie in Suriname besproken zal worden.

Op maandag 29 januari tekenden de EU-ambassadeur Jernej Videtič en Sharda Ganga, de directeur van Projekta, ook het contract voor het project “Hear us Now: Bringing the Voices of Local Communities into the National Dialogue against Domestic and Sexual Violence”. Lees via de volgende link meer over dit project dat ernaar streeft om de betrokkenheid van lokale gemeenschapsorganisaties in tegengaan van seksueel en huiselijk geweld te vergroten.

PROJEKTA en EU ondertekenen project sport- en cultuurorganisaties tegen huiselijk en seksueel geweld

Projekta-directeur Sharda Ganga en EU Ambassadeur
Jernej Videtic ondertekenen het contract

De ambassadeur van de EU voor Guyana, Suriname en de Nederlandse overzeese gebieden en territoria, Jernej Videtič en de directeur van Projekta, Sharda Ganga ondertekenden maandag 29 januari 2018 het contract voor het project “Hear us Now: Bringing the Voices of Local Communities into the National Dialogue against Domestic and Sexual Violence”.

Het project wordt gefinancierd via het European Instrument for Democracy and Human Rights (EIDHR), het thematische instrument ter ondersteuning van civil society projecten over de hele wereld die gericht zijn op de bevordering van mensenrechten en democratie.

Dit is de tweede keer dat Stichting Projekta een grant ​​ontvangt via het EIDHR. Met behulp van de eerste grant ​​heeft Projekta de oprichting van het Burgerinitiatief voor Participatie en Goed Bestuur, en o.a. het eerste BINI-Beleidsmonitoringrapport gerealiseerd.

Het huidige project streeft ernaar om de betrokkenheid van lokale gemeenschapsorganisaties in tegengaan van seksueel en huiselijk geweld te vergroten. Het project richt zich op gemeenschaps-, sport- en cultuurorganisaties in de districten Paramaribo, Wanica en Para. Coaches, activiteitenleiders en besturen van deze gemeenschapsorganisaties zullen worden versterkt om bewustwording en preventie van seksueel en huiselijk geweld op te nemen in hun reguliere activiteiten. Organisaties die meedoen aan het programma kunnen ook in aanmerking komen voor fondsen om activiteiten uit te voeren voor bewustwording en tegengaan van seksueel en huiselijk geweld.

Projekta-directeur Sharda Ganga en EU Ambassadeur
Jernej Videtic

Daarnaast biedt het project leden van maatschappelijke organisaties de mogelijkheid deel te nemen aan een proces van capaciteitsopbouw, met training en begeleiding, om de zichtbaarheid en stem van de meest kwetsbare maatschappelijke groepen op nationaal niveau te vergroten over huiselijk en seksueel geweld en andere aanverwante beleids- en mensenrechtenkwesties. Het project is begroot op Euro 100.000,- waarvan Projekta zelf een deel inbrengt.

De EU-ambassadeur benadrukte dat mensenrechten de rode draad is die loopt door het buitenlands beleid van de Europese Unie en haar lidstaten, en dat er speciale aandacht wordt besteed om minderheden, sociale groepen en civil society te versterken om hun stem te laten horen. De EU blijft betrokken in dialoog met Suriname en met verscheidene NGO's in het land om samen te werken aan mensenrechtenkwesties, zoals het bevorderen van vrouwenrechten en kinderrechten, het tegengaan van mensenhandel en van discriminatie op basis van seksuele oriëntatie; en het verdedigen van burger-, politieke, economische, sociale en culturele rechten.

Financiering van Beleid voor Sport en Cultuur

Deel 4 uit een serie van 4 (Themadag: Samen Sterk, tevens afsluiting ABCS-programma)

‘Geld en plannen, de begrotingen van Sport/Cultuur’ was de titel van de derde presentatie over de onderzoeksresultaten. De documenten die voor dit onderzoek vergeleken zijn, zijn de begrotingen (en de daarin genoemde realisaties van voorgaande jaren) en Jaarplannen van 2012 t/m 2018 van het ministerie van Sport en Jeugdzaken en het directoraat Cultuur (Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur). Het doel was om na te gaan welke beleidsplannen en -programma’s er zijn ontwikkeld en uitgevoerd en hoeveel geld hieraan is besteed.

Inleider Sharda Ganga, die de bevindingen uit deze vergelijkingen presenteerde, liet het publiek de trends zien en ging in op een aantal opvallende zaken. Zo verdwijnen sommige beleidsmaatregelen en programma’s, welke jarenlang voorkwamen op de begrotingen, plotseling zonder (duidelijke) verklaring van de begroting. Voorbeelden hiervan zijn de subsidies aan de Surinaamse Antidoping Authority (SADA) en de Regional Sport Acadamy (RSA).
Voor wat het directoraat Cultuur betreft is de formulering van beleidsmaatregelen vrijwel identiek voor de verschillende jaren. Een voorbeeld hiervan is ‘Opzetten landelijke kunst & nijverheidprojecten; permanente exporuimte craft- en textielproducties’ die vanaf 2012 tot 2017 telkens voor min of meer het hetzelfde bedrag is opgenomen op de begroting. De beleidsmaatregelen worden vaak of algemeen omschreven, waardoor het niet meetbaar is welk deel in welk jaar is gerealiseerd. Ook is er geen verklaring voor waarom maatregelen niet zijn uitgevoerd.

Handvaten voor beleid
Naar aanleiding van de resultaten van de vergelijkingen, heeft Projekta een aantal handvaten voor beleid gepresenteerd. Het advies is toekomstig beleid te verbinden aan de Sustainable Development Goals en nationale ontwikkelingsdoelen, zoals gendergelijkheid, armoedebestrijding en inkomstenverwerving, gezondheid, beter onderwijs, een schoon milieu, duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen en jeugdontwikkeling. Hierdoor worden sociale problemen integraal aangepakt en voorkom je losse op zichzelf staande acties die verder aan niets bijdragen. 
Het betrekken van alle relevante stakeholders om draagvlak te creëren en de haalbaarheid van lange termijn doelen te vergroten,  het investeren in de capaciteit van sport- en cultuurorganisaties, het investeren in de capaciteit  van de overheid, de absolute transparantie in subsidies en fondsen en regelmatige rapportage aan subsidieontvangers en -gevers zijn enkele van de handvaten die door de inleider zijn aangehaald. 

Paneldiscussie Sponsoringsbeleid
Bepaalde bedrijven worden regelmatig door organisaties en personen benaderd voor een financiële of materiële bijdrage. Ook bij de overheid wordt aangeklopt voor geld en materiaal.  Het panel ‘Ondersteuning aan Sport en Cultuur’ bestond uit Desney Romeo (Suriname Sportontwikkelingsfonds), Sandra Ammersingh (Nederlandse Ambassade in Paramaribo), Elviera Sandie (Directeur Cultuur) en Steven Tjitrotaroeno (Telesur). Vanuit hun werk zijn zij gevraagd om licht te schijnen op het lange termijn effect van al die kleine en grote bijdragen en tevens in te gaan op de manier waarop zij trachten ervoor te zorgen dat de investeringen duurzame resultaten opleveren voor de doelgroepen.

De panelleden gingen tijdens deze sessie in op de criteria voor toewijzing van financiële middelen ter ondersteuning van sport en cultuuractiviteiten.

Donaties, investering of marketing: de rol van het Surinaamse bedrijfsleven 
Desney Romeo gaf aan dat het Suriname Sportontwikkelingsfonds van Staatsolie niet werkt met individuen. Sportbonden en verenigingen mogen een aanvraag doen om in aanmerking te komen. Heel veel sporters krijgen individueel op verschillende plekken al sponsoring. Om ervoor zorg te dragen dat de sponsoring centraal verloopt en ook voor de juiste doeleinden wordt gebruikt, moet de aanvraag via de nationale bond verlopen.

De organisaties moeten de statuten van de organisatie kunnen overleggen, er wordt gekeken naar de duurzaamheid van de organisatie, welke doelen ze nastreven, voor welke doelgroepen en in welke buurt ze werken en wat de samenstelling is van het bestuur. Verder wordt er ook gegeken naar de eigen inbreng van de organisatie. Als een organisatie een sporter wil afvaardigen naar het buitenland moet het duidelijk zijn welk deel van de kosten hij of zij zelf gaat bekostigen, zoals bijvoorbeeld de visumkosten.

Bij Telesur is dat anders geregeld. Telesur is onlangs overgestapt van het geven van donaties naar het sponsoren van activiteiten waarmee zij promotiemateriaal kunnen creëren. Bij het geven van sponsoring wordt er gekeken of het gaat om een Surinaams product en of het bedrijf er zelf voordelen aan heeft. Volgens Steven Tjitrotaroeno leven we in een tijd waarbij beeldmateriaal steeds belangrijker wordt, daarom sponsoren zij de SVB. “Het gaat om een Surinaams product dat wij moeten waarderen en tegelijkertijd kan Telesur de beelden gebruiken voor marketing. Er zijn geen andere criteria waaraan voldaan moet worden, er wordt nu vooral gelet op de meerwaarde voor het bedrijf.” Vanaf 2018 zullen de voorwaarden waaraan een aanvraag moet voldoen op de website geplaatst worden.

Bilaterale samenwerking
De Nederlandse Ambassade in Paramaribo maakt geen eigen beleid. Het beleid, tenminste de grote lijnen daarvan, wordt in Den Haag gemaakt. Er is nu een cultuurbeleid ter bevordering van internationale samenwerking, waarbij voornamelijk de Nederlandse cultuur gepromoot moet worden en kennisuitwisseling plaats moet vinden. Ammersingh noemde het voorbeeld van het brengen van een danstheaterstuk uit Nederland naar Suriname waarbij misschien de helft van het team uit Nederlanders bestaat en de helft uit Surinamers.
Ook gaf zij aan dat de financiële middelen voor cultuuractiviteiten beperkter zijn dan die voor sportactiviteiten. De Nederlandse Ambassade ondersteunt voornamelijk projecten waarbij er capaciteitsversterking plaatsvindt. Echter heeft de Nederlandse ambassade geen ruimte om langdurige projecten te ondersteunen. Voor het financieren van projecten gaat de Ambassade zelf opzoek naar partners en ondersteunt zij voornamelijk bestaande ideeën en initiatieven.

Overheid: beperkt budget voor cultuur 
Het directoraat Cultuur heeft binnen haar budget weinig bewegingsruimte, gaf Cultuurdirecteur Elviera Sandie aan. Een groot deel van het budget wordt ingezet voor het betalen van het personeel en het subsidiëren van grote culturele organisaties als stichting Cultureel Centrum Suriname (CCS), het Nola Hatterman Instituut en de Academie voor Hoger Kunst- en Cultuuronderwijs (AHKCO). Ondanks het beperkte budget is zij wel in de gelegenheid om de organisaties die aanvragen doen te faciliteren via hun netwerk. Er is bijvoorbeeld een hechte band met Telesur. Dankzij deze samenwerking heeft de organisatie via het directoraat de Suriname Music Awards 2017 kunnen bewerkstelligen.

Vanuit de zaal werd er een beroep gedaan op het directoraat om aan tafel te gaan zitten met de verschillende organisaties om over het beleid te praten en de verdere ontwikkeling van cultuur in Suriname. Sandie gaf te kennen hier zeker open voor te staan en uit te kijken naar gesprekken over het gezamenlijk zoeken naar mogelijkheden. Een andere noodkreet vanuit de zaal was dat de Surinaamse organisaties meer steun moeten krijgen van Surinaamse donoren, want het meeste wat er gebeurt op het gebied van cultuur wordt door het buitenland gefinancierd.

Actieve burgers
Sport en cultuur worden wereldwijd erkend als een middel om personen te ontwikkelen tot niet alleen actieve en betrokken burgers, maar ook tot sterke individuen die instaat zijn om met verlies om te gaan, de juiste keuzes te maken voor zichzelf en voor hun omgeving. Dit is ook te herleiden uit de Sustainable Development Goals waaraan we ons land hebben gecommitteerd. Met de Themadag en de reeks aan blogberichten hopen wij dat er meer aandacht komt voor de rol die  sport- en cultuurorganisaties (kunnen) spelen in de gemeenschap, hun ontwikkeling op het gebied van goed bestuur en hun capaciteit om meer impact te hebben in de Surinaamse samenleving.

Voor meer informatie over de themadag klik hier.

Sport-, cultuur- en buurtorganisaties als veilige haven voor jongeren

Deel 3 uit een serie van 4 (themadag: Samen Sterk, afsluiting ABCS-programma)

De tweede reeks aan onderzoekresultaten zijn tijdens de themadag gepresenteerd onder de titel ‘Veilige Haven? De bijdrage van buurt-, sport- en cultuurorganisaties aan persoonlijke veiligheid en ontwikkeling’. Bij dit onderzoeksonderdeel is gekeken naar de rollen van buurt-, sport- en cultuurorganisaties op het gebied van persoonlijke veiligheid en ontwikkeling van deelnemers, de kenmerken van een ideale begeleider, hoe organisaties omgaan met relaties en seksualiteit en de genderverhoudingen binnen organisaties. 

Het onderzoek heeft uitgewezen dat organisaties naast de technische en recreatieve activiteiten, ook een meer praktische rol vervullen, variërend van het bieden van financiële ondersteuning tot het in orde maken van officiële documenten. Ook hebben organisaties regels ten aanzien van de schoolprestaties, omdat zij van mening zijn dat de sportieve en culturele activiteiten van hun pupillen geen negatieve gevolgen mogen hebben op hun schoolresultaten. Vandaar dat bij sommige organisaties jongeren worden geschorst als hun schoolprestaties slecht zijn. 

De ideale begeleider
Voor wat de ideale begeleider betreft, heeft het onderzoek uitgewezen dat deze naast technisch bekwaam te zijn, ook liefde, geduld en empathie moet tonen. Doorverwijzen en advies vragen zijn ook enkele eigenschappen van een ideale begeleider die genoemd zijn binnen het onderzoek. Begeleiders moeten op de hoogte zijn van welke instanties en personen zich buigen over de jeugd, seksualiteit, relaties en persoonlijke ontwikkeling.
Naast het coachen van pupillen is er voor begeleiders dus ook een rol weggelegd in het geven van advies en sturing aangaande het opbouwen van gezonde relaties. Er is daarom aan de begeleiders gevraagd welke onderwerpen er besproken worden naast de reguliere training. Enkele van de meest besproken issues op het gebied van seksualiteit en relaties die uit het onderzoek zijn gerold zijn omgaan met nieuwe gevoelens en aandacht, anticonceptie en seksuele geaardheid. Incest en seksueel geweld vallen daarentegen onder de onderwerpen die niet vaak worden besproken. 

Aan de aanwezigen op de themadag is ook voorgehouden dat het onderzoek heeft uitgewezen dat binnen een groot deel van de organisaties er geen concrete regels zijn of beleid is om jongeren te helpen gezonde relaties en banden te vormen die belangrijk zijn voor hun verdere ontwikkeling. Kledingvoorschriften, zoals geen rok boven de knie en een verbod op het aangaan van onderlinge liefdesrelaties zijn enkele van de regels die bij een klein aantal organisaties voorkomt. 

Begeleiders voelen zich ongemakkelijk bij het praten over seks, blijkt uit het onderzoek. Daarbij ontbreekt het een groot aantal begeleiders aan skills om hierover te kunnen praten met hun pupillen. Begeleiders die wel hierover praten, geven merendeel adviezen over hoe te praten met derden te praten (ouders, partners) of, in het geval van ongewenst seksueel gedrag, adviseren naar de politie te stappen.

Een andere opvallende constatering is dat praten over relaties en seksualiteit voornamelijk met meisjes wordt gedaan, waarbij veelal het meisje hoofdverantwoordelijk wordt gesteld voor eventuele gevolgen. Ook blijken organisaties en begeleiders nog onvoldoende equipped om met het vraagstuk van relaties en seksualiteit om te gaan vanuit een jeugdvriendelijke, gendergevoelige benadering. Dat weinig begeleiders getraind zijn in het praten over seks en seksualiteit, maar toch nog aangeven dit te zouden willen doen is ook een van de belangrijkste conclusies uit het onderzoek. 

Stereotype en Taboe
Het onderzoek heeft met betrekking tot de genderrelaties binnen de organisaties uitgewezen dat enerzijds het stereotype beeld van jongens en meisjes nog steeds overheerst: meisjes zijn lichamelijk zwakker, emotioneler, minder gemotiveerd, minder agressief. Jongens zijn sterker, agressiever, durven meer, laten hun problemen thuis, praten vrijer. In vergelijking met jongens wordt van meisjes ook gezegd dat ze serieuzer, geestelijk sterker en leergieriger zijn.

Er heerst nog altijd een duidelijk afgebakend beeld over welke sport- en cultuuractiviteiten ‘horen’ bij jongens en welke ‘horen’ bij meisjes. Voetbal is nog altijd een sport voor jongens en slagbal voor meisjes. Ook zijn er in organisaties verschillen in regels en beleid. En behandelen ouders hun sportende zoon of dochter verschillend. 

De aanwezigen luisterden stilletjes maar geïnteresseerd naar alle resultaten. Over het algemeen toonde het publiek zich bezorgd over hetgeen ze gehoord hadden. Het gesprek dat na de inleiding ontstond concentreerde zich rond het gebrek aan praten over seks en seksualiteit tussen volwassenen en jongeren. Gezien de maatschappelijke realiteit van onder andere het hoge aantal tienerzwangerschappen, werd er benadrukt dat ondanks het een taboe-onderwerp betreft, de noodzaak het bespreekbaar te maken hoog is. Helaas bleek ook uit de presentatie van de onderzoeksresultaten dat gender-trainingen die binnen het ABCS-programma georganiseerd werden weinig populair waren en slecht bezocht werden. 

Een hoopvolle uitkomst van het gesprek was dat een van de aanwezigen die verbonden is aan een sportorganisatie heeft aangegeven het komend jaar tenminste een keer te zullen praten over seks en seksualiteit met de pupillen. 

Het vierde en laatste deel van onze blogserie “Samen sterk een spotlight” zal zich richten op beleidsplannen, budgetten en andere vormen van financiering van sport en culturele activiteiten.

Voor meer informatie over eerder verschenen berichten in de serie klik hier.

Dialoog is niet iets dat je even doet

Een eye opener vonden aanwezigen het Openbaar College ‘Dialoog – een waarheid’, welke Projekta organiseerde ter gelegenheid van het 10e jubileum van de Democratiemaand.

Gewoonlijk worden gedurende de hele maand november activiteiten gehouden, maar vanwege het jubileum zal Projekta, samen met haar partners in BINI (het Burgerinitiatief voor Participatie en Goed Bestuur) het komend jaar elke maand een thema belichten. Allemaal zaken die hete hangijzers zijn, zoals het onderwijs en milieu, of die hete hangijzers zouden moeten zijn, zoals moedersterfte, gaf Projekta aan.

De belangstelling voor het college was groot. De deelnemers waren van uiteenlopende aard: onderwijzers, personen werkzaam bij maatschappelijke organisaties en de private sector, studenten, de voorzitter van het Nationaal Jeugdparlement. Maar Humphrey Jeroe van het Comité Slachtoffers en Nabestaanden van Politiek Geweld, en Bisschop Karel Choennie gaven acte de presence.

Met de vraag “Wie denkt bij het lezen van de krant ‘waarom praten ze in hemelsnaam niet met elkaar’?” opende Sharda Ganga, directeur van Projekta, het college. “En als ze praten, waarom praten ze niet op een goede manier?”

Wat die goede manier van praten is en wanneer je het wel of geen dialoog kunt noemen, bleef een van de rode draden van de avond. Het woord wordt te pas en te onpas gebruikt – vaak ten onrechte, stelde Ganga. Wat men dialoog noemt is vaak een poging tot ‘bekering’ of is bedoeld om de ander buiten spel te plaatsen. ‘Bekering’ verwijst in dit geval naar gesprekken die enkel worden aangegaan om de ander te overtuigen van zijn ongelijk, en er dus geen sprake is van echte dialoog. Het buiten spel plaatsen van de ander gebeurt bijvoorbeeld door mensen uit te nodigen voor ‘dialoog’ maar tegelijkertijd aan te geven dat de uitnodiger zelf zal bepalen wat er met de uitkomsten zal gebeuren. Als je niet ingaat op de uitnodiging ben je in feite ‘buiten spel’ geplaatst, want dan wordt al gauw gezegd: ’maar toen we je uitnodigden kwam je niet’.

Het is ook geen dialoog als de uitnodiger van tevoren al bepaald heeft wat de uitkomst van de dialoog zal moeten zijn – een dialoog voor verzoening is bijvoorbeeld een contradictie. Want of er verzoening komt, zal moeten blijken uit de dialoog. Ook het in media of via andere podia bespreken van of spreken tot partijen waarmee men in ‘dialoog’ zegt te zijn, is een duidelijk teken dat er geen sprake kan zijn geweest van een echte dialoog.

Dialoog is immers in zijn basisvorm niets anders dan het voeren van een gesprek of gesprekken om samen op zoek te gaan naar de oorzaken van problemen en conflicten, en het vinden van gemeenschappelijke doelen en/of het bouwen aan een gemeenschappelijke visie voor de toekomst. Het is echter nimmer een alternatief voor juridische, wetgevende of administratieve processen.

Er zijn tientallen soorten van dialoogmodellen mogelijk, en het vergt tijd en deskundigheid om zorgvuldig na te gaan welk proces van toepassing is in een bepaalde situatie. De zorgvuldigheid waarmee met het proces moet worden omgegaan, zeker als er sprake is van een conflictsituatie, of een dreigende conflictsituatie, werd keer op keer benadrukt. Er zijn diverse valkuilen waarop een poging tot dialoog kan stranden, zelfs al bij het goed kunnen formuleren van het probleem dat men wilt onderzoeken middels dialoog kunnen er spanningen en misverstanden ontstaan, gaf de inleider aan. Dialoog is niet iets wat je even doet; elke stap telt, anders loop je het gevaar dat je meer kapot maakt dan dat je iets beter maakt.

Er is ook aandacht besteed aan de rol van de ‘convener’ – degene die anderen uitnodigt voor het gesprek. Voorop staat dat alleen een geloofwaardige convener enig succes zal kunnen hebben. Die geloofwaardigheid hangt samen met de mate van respect die de persoon heeft in de samenleving, maar vooral bij de andere partijen die aan tafel zouden moeten komen; en of er sprake is van bijvoorbeeld politieke aspiraties of van een overduidelijk persoonlijk belang. Als je merkt dat je niet geloofwaardig bent in de ogen van degene die je aan tafel wilt hebben, dan moet je jezelf de vraag stellen: wat is belangrijker, mijn ego of het groter doel van vreedzaam samenleven? De quote van Paolo Freire, ‘dialoog kan niet bestaan zonder nederigheid (of bescheidenheid)’ (dialogue cannot exist without humility) viel op zijn plaats.

Aan het eind van de avond gaven een aantal deelnemers aan graag nog dieper te willen ingaan op de materie. In het kader van het Jubileumjaar van de Democratiemaand zullen Projekta en haar BINI-partners daarom meerdere leermomenten organiseren.